CAMPERSITE.BE

Voor diegenen die interesse hebben een aantal punten dewelke u kunnen helpen om te reizen in Turkije. Deze gegevens zijn van mei en juni 2012. Wisselkoers 1TL = 0.43 €.

Dieselprijs varieert tussen de TL 3,44 en 4,04 al naar gelang waar u tankt. Meestal zijn stations verder buiten het centrum gelegen goedkoper, maar dit is niet altijd zo. Opgepast: er zijn 2 soorten diesel, de gewone en de eurodiesel. Mijn ervaring is dat je met de duurdere eurodiesel minder verbruikt.

LPG is geen probleem. Op heel veel plaatsen te krijgen, maar heel duur (TL 2,40)

Rijden gaat vlot. Rood is een kleur die zeker niet dient om te stoppen, witte volle lijnen zijn eerder een indicatie van het midden van de weg en dienen dus zeker niet om te beletten in te halen, rechts inhalen kan en verkeerstekens dienen als decoratie. De claxon is het meest gebruikte instrument en de grootte van het vervoermiddel kan je aanwenden om voorrang te krijgen. Maar verwacht niet altijd dat ze stoppen of vertragen, want Turken kunnen het echt niet verdragen om als tweede te rijden en zijn zeer ongeduldige chauffeurs.
Als het licht op rood springt rijden ze nog door, Als het nog rood is vertrekken ze al en als het al een tijdje rood staat beoordeelt de chauffeur zelf of hij kan doorrijden. Wegcode met eigen interpretatie. Ook snelheidsbeperkingen worden genegeert.

Twee maanden bijna elke dag gereden, maar ook zo goed als elke dag km's lange wegwerkzaamheden tegen gekomen. Omleidingen zijn zeer zeldzaam, meestal rij je dwars door de werf. De wagens ontwijken de machines of werklui en omgekeerd. Gigantisch veel stof, want regen was eerder zeldzaam.

Brood kost dikwijls minder dan TL1,00 en is overal makkelijk te vinden evenals eender welke niet alcoholische drank. In een café kan een pintje (Efes 0,5l) vanaf TL 5,00 kosten, in een restaurant meestal TL 8,00 of meer. Wijn in een restaurant is vrij duur, ook in de winkel en dit voor gematigde kwaliteit.
Soms kan je goed eten voor 5 TL. In het oosten zijn bier en wijn bijna niet te vinden, soms zelfs niet in de winkel.
Restaurants en eettentjes vind je op alle mogelijke plaatsen. Zien er niet zo goed uit maar meestal kan je wel lekker eten. Duur aan de kust, binnenland veel goedkoper. Veel variatie is er eigenlijk niet en na 2 maanden kan je geen kebap meer zien. Wel massa's en overal veel fruit en goed rijp, waardoor heel goed van smaak.

Campings zijn overdreven duur voor hetgeen ze te bieden hebben, zeker aan de kust en in de omgeving van Istanbul. Meestal TL 40,00 of meer voor een camper en zo goed als niks service. Meestal vuil en slordig, gras (als er al is), niet gemaaid. Warm water eerder zeldzaam. Meer het binnenland in worden ze goedkoper, maar zeker niet beter, op een paar uitzonderingen na. Laagseizoensprijzen kent men niet.

Vrij staan, geen probleem als je een plaats vind en dikwijls vind je die wel, soms zelfs in het centrum van een grote stad. Ge moet er dan wel de vroege en late dagelijkse oproep voor gebed bijnemen (kan ook op camping zo zijn). Vind ge niks, vraag dan waar je eventueel een nacht kan staan (aan inwoners of politie) en meestal komt er wel iets te voorschijn.

Bijna overal zijn de mensen heel vriendelijk (er zit meestal wel iets achter) en er is zo goed als geen gebedel. Mensen groeten spontaan en zijn nieuwsgierig naar waar je vandaan komt, hoe je heet en hoe oud je bent. Als je door de winkelstraten loopt in de toeristische gebieden wordt je wel langs alle kanten aangeklamt en dat wordt na een tijdje heel irritant. Dit is niet zo in de rest van het land. Regelmatig kom je nederlands, frans of duits sprekende mensen tegen die dan wel graag een praatje maken. Bij de anderen kom je alleen terecht met turks en dat is moeilijk (handen- en voetenwerk). Een zeer kleine minderheid jongeren spreken al eens engels.
Heel weinig dingen zijn aangeduid. Meestal zoeken, maar vooral vragen aan voorbijgangers brengt dikwijls de oplossing.