CAMPERSITE.BE

vragen ...en zwarte chocolade

Binario nr 9 , in partenza il treno per Venezia ...
zo galmde het door de statie van Milano .
Het klonk nasaal en metaalachtig .
E VIETATO SPORGERSI DALLA FINESTRA , kennen jullie dat ?
Er waren al enkele uren gepasseerd sinds wij Chiasso voorbij zijn ,
en we zijn enkele pakjes armer .
De zwitserse douane hé , lekker verdelen straks...
Het is nog vroeg in de ochtend ons thermos heeft het overleefd en samen met mijn broer eten wij onze panini op .
Giorgio mijn broer nog steeds vastgebonden aan ons valies uit geperst karton met een vlaskoord van de mulder uit Lillo .
Hij slaagt er steeds mijn ouders te doen paniekeren in de staties , hij haalt ook altijd kattekwaad uit .
Wij wachten op de trein naar huis , zoals ieder jaar .
Italië dus .
De pakjes die we bijhadden waren bestemd voor :
Zio Nanni zio Bepi zio Sante zio Samuele zio Maritano zia Effa en verder...de lijst is nog lang .
Er is nog genoeg over . Koffie en chocolade .
Fort en Jacques waren de merken , Sprint en Aro was er ook .
Sigaretten .
Dat waren luxeproducten die pappà en mamma ieder jaar uitdeelden ,
geld ook , een beetje .
Drie waren geëmigreerd :mijn vader , zio Samuele naar Luik en zio Maritano naar Frankrijk .
Alle drie hadden hun steentje bijgedragen en hadden altijd pakjes mee .
Met dezelfde verpakking uit reclamefolders . Van die glanzende .
Hoe wij van de statie naar ons dorp geraakten weet ik niet meer , ongetwijfeld met de Corriera en veel te voet , er waren toen nog veel zand/grindwegen .
Ons dorp , twee kende ik er :Sovisso Alto en Grancona .
Via Casalin , daar logeerden wij , dat oude huis is nog steeds in bezit van mijn neef .
Geen water en geen stroom .
Nonna Cerina (spreek tsjeriena uit ) steeds aan het koken , het weinige dat er was .
De open haard stond aan en daar hing de paiolo aan de ketting .
Zwartgeblakerd van de roet .
Uit koper .
Met neef Gianni even oud als ik toen (en nu nog ) moesten wij iedere dag water halen uit de bron hoger op de berg .
De rest van de dag spelen , in de wijngaard , achter de kippen lopen en van de rotsen gooien om te zien of ze vlogen ...op slangenjacht .
Nonna Cerina maakte alles klaar aan de open haard , s'morgens koude melk voor mij met verse hete polenta , corn flakes avant la lettre .
De rest werd uitgestort op de panaro ( plank ) koud deed ze dienst voor de rest van de maaltijden samen met panbiscotto ( droog uitgebakken brood ).
Polenta e fasoi mijn favoriet toen , of luganeghe van ons eigen mas-cio .
Of cornioi , slakken die wij daags voordien geraapt hadden .
De paiolo moest nadien de rest van de dag weken in water want altijd brandde de polenta aan de wanden , maar zo was die ook het lekkerst .
De specialiteit uit Vicenza is wel de poenta e baccalà , uit de Lofoten anders voldoet het niet , de stokvis .
Er bestaan zels websites over de baccalà en verenigingen .
Jaren later toen ik wat groter was ,een jaar of zeven bracht mijn nonno Antonio mij naar Monte Berico om baccalà te gaan eten .
Langs de trappen van de basiliek passeerden wij en steeds vertelde hij mij met vochtige ogen of was het van de wijn die hij erbij dronk :
Hier zat ik geknield met mijn vader wachtend dat de kerkgangers naar buiten zouden komen en centjes in mijn klak zouden leggen ...
Un'elemosina .
Daar gaan wij ook steeds terug Polenta en baccalà eten ,eerst een voorgerecht natuurlijk na de hoofdschotel een corretto en nog een digestif .
Alla salute del nonno Antonio !!!
Genoeg gelachen nu ...

Enkele anecdotes over Polenta .
Er hing een gezouten haring aan een koord boven de tafel , om beurt werd er , of mocht een polentalapje uitvrijven over die haring .
Voor de smaak .
Antonio vreef er tweemaal over en dacht ongestraft te blijven .
Hij kreeg een pandoering en de opmerking of hij wou sterven van indigestie . Ma voto crepar .

Antonio werd steeds uitgelachen in de klas nadat de juf vroeg wat ze gegeten hadden daags daarvoor .
Moe dat hij steeds twee stukken polenta moest zeggen had hij op aanraden van zijn mamma gezegd na de zoveeste vraag : Minestra !
Soep !
Fier als een gieter .
En hoeveel ? vroeg de juf .
Twee stukken zei Antonio . Do tochi .

En de zwarte chocolade ?
Die ging mijn moeder op aanraden van ons huisdokter halen bij de apotheker ,dat was een purgeermiddel .
Jaarlijks moest ik het ontgelden .

Wie hier nu , of later iets anders durft te beweren over de polenta
bijvoorbeeld dat het een afrodisiacum zou zijn die krijgt van mij...


zwarte chocolade

Franco