Beste zwerfwagenaars,
Mijn kerselaar lacht
en weet niet waarom.
En wij ...
wij lachen ons krom.
Over de huizen,
tot ver in het bos,
breekt weldra
een schaterlach los!
Bloesemtreffen in onze tuin. De genodigden : alle gevleugelde vrienden, mijn schapen (zwarte), onze kinderen, de buren en ieder die wil genieten van de prachtige bloesem in de lente.
Te vroeg? Te warm? Doet er niet toe : we genieten er van.
Deze kerselaar is meer dan een halve eeuw oud en geeft nog niet op. Ieder jaar beter en meer. Zijn buren, jonge gastjes die we zelf plantten, doen hem na en staan te pronken tegen een helblauwe hemel ...
ugoo