CAMPERSITE.BE

Zand en Steen
Een verhaal vertelt over twee vrienden die door de woestijn liepen.
Op een moment tijdens de reis kregen ze ruzie en de ene vriend sloeg de
ander in het gezicht.
Degene die geslagen werd was gekwetst, maar zonder iets te zeggen
schreef
hij in het zand: 'VANDAAG SLOEG MIJN BESTE VRIEND MIJ IN HET GEZICHT.'
Zij liepen verder totdat zij een oase vonden, waar zij besloten een bad
te
nemen.
Degene die was geslagen, raakte vast in modder en dreigde te
verdrinken,
maar de vriend redde hem.
Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen: 'VANDAAG REDDE MIJN
BESTE VRIEND MIJN LEVEN.'
De vriend die had geslagen en zijn beste vriend had gered vroeg hem:
'Nadat
ik je had geslagen, schreef je in het zand en nu schrijf je op een
steen,
waarom?'
De andere vriend antwoordde:
'Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de
wind
van
vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons,
moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan
uitwissen.'
LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN
STEEN
TE GRAVEREN.
Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te vinden, een
uur
om hen te waarderen, een dag om van hen te houden, maar maar daarna een
heel
leven om hen te vergeten.
Neem de tijd om te leven!


Groetjes