Floef is een dame dat mij een leuke en aangename tijd kan en wil bezorgen.
Detox beloofd mij een verlossing te zijn voor mijn overgewicht.
BitcoinUp wil een deel van mijn spaargeld, ze beloven een investering met grote winst.
Wetenschappelijk Nieuws garandeert mij een erectie op elke leeftijd en betere prestaties.
Dan is er nog
Mypension met een vergiftigd bericht.
Dit alles in mijn mailbox.
Ik heb niet geslapen.
Floef boezemt mij angst in eerlijk gezegd.
Ik zou eerst via Wetenschappelijk Nieuws dat product moeten bestellen eer ik met Floef in een affaire duik.
Ik heb zelfs nog tijd om Detox in te nemen opdat ik er slanker zou uitzien.
Ik ben al bijna 10kg vermagerd, wat zou het baten?
Enkel mijn centen kwijt.
Liliane schrok onlangs in de badkamer bij het aanzien van mijn niet meer zo gespierde lichaam.
Wat eerst een krachtig uitziende kathedraal was en bijna alleen een ganse kolenfront in gruzelementen kon doen uiteenspatten is nu gereducert tot een afgeknaagde verrimpelde potlood.
Alles hangt, zelfs mijn ochtenderectie...
Mypension heeft mij angst ingeboezemd.
Ik geef de instructie mee aan mijn lieftallig vrouwke Liliane dat als ze me dood zou vinden in de keuken om 5h 's ochtends meteen een model 83 geheid moet invullen.
Kwart voor 5 h op in de ochtend voor de morgenpost en een tijdje de 4h post hebben mij voor eeuwig een inwendige wekker bezorgd .
Uitslapen is er niet meer bij.
Nu is er onenigheid onder de solidaire mijnwerkers.
Verwarring zelfs.
Bitsige berichten gaan rond op de sjozial miedja.
Eigenlijk hebben ze dat zelf in de hand gewerkt.
Te geheimzinnig gecommuniceerd sinds de aanvang van de vzw KS Vriendenkring.
Terecht of niet, de gevolgen zijn legio.
Men is wakker geworden.
Geruchten gaan de ronde, zonder dit... zonder dat...zou er...niets zeggen...de vijand luistert mee...ze moeten als laatste bediend worden de ratten!
Profiteurs!
Social media is een vergif.
Te snel poneert men een mening zonder eerst na te denken.
Vooringenomenheid steekt de kop op.
Wie meer betaald of nu stort, krijgt zelfs een gouden medaille.
Ja maar?
Ik blijf wel het bedragje storten jaarlijks...
Mijn eremedaille, pin, mijnlampen voor bewezen diensten, samen met de tinnen schotel liggen vergeten in de schuif.
Af en toe kijk ik ernaar.
Na het bekijken krijg ik er rug en nekpijn van.
De lade gaat dan snel terug dicht, te veel herinneringen die ik ook graag wil vergeten.
Vijf ruggewervels zijn krom,artrose in de nek door de zware kruiskappen aan het front zelfs alleen te hangen.
Zot riep Rogerken soms!
We waren allemaal zot om in dat gat te werken.
Veel afgezien, lief en leed gedeeld en zelf oorzaak van leed...het was ontzettend zwaar!
Wat met degenen die wel degelijk twijfels hadden?
Wat met degenen die door allerlei redenen niet in de mogelijkheid waren om mee op de kar te springen?
Ik heb een blanco nacht gehad.
Niet door Floef of door mijn lieftallig vrouwke die vraagt wanneer wij nog eens romantisch zouden doen...
Door de vraag WAT NU?
Ik wens de collega mijnwerkers het allerbeste voor de feestdagen.
Een reünie komt er niet, waarschijnlijk ook niet in de komende maanden.
Jammer maar toch hoop ik het tegendeel, het vaccin in mijn afgepeigerde lichaam, een fleske in de hand en zeveren met oude collegas.
Vooruitgang maken met de mond...
Het virus heeft mij angst ingeboezemd.
Wij hebben niet kunnen doen wat wenselijk was.
Niet kunnen opvolgen wat terecht of niet de juiste weg zou zijn.
Ach ooit kom ik wel tussen de mijnwerkers terug, met een spierversterkend middel, twee Floeffen onder mijn armen en een erectie van hier tot in Blegny.
Zalige kerst en gelukkig nieuwjaar...prettige feestdagen.
Let op!
Het bericht van Mypension kan je een model 83 bezorgen.
Hou het veilig en geniet van hetgeen je toekomt.
Ik gun het je.
Slaapwel...alhoewel het komt goed.
Dit moest van mij af.
Floef heb ik samen met Detox en Bitcoin naar spam verwezen.
Als de maan en de zon op één lijn staan zal ik Lilianneke eens goed vastpakken.
Groeten.
PS:
- Dit was een laatste stukje geschreven dagboek.
Ook verschenen op enkele groepen mijnwerkers fb pagina's met al dan niet controverse.
Om de geruchten tegen te gaan:
mijnwerkers hadden een speciale statuut, de bijdrage van ziekte en invalididteitsverzekeringen en andere afhoudingen waren hoog, meer dan andere beroepen om de mijnwerker na zijn loopbaan een redelijke pensioen te kunnen bezorgen.
Sinds de laatste mijnwerker met volledige loopbaan als ondergonder van zijn rustpensioen geniet zijn er ondertussen dertig jaren voorbij.
Blijkt nu dat de pensioendienst een verkeerde formule gehanteerd heeft om de pensioenen uit te betalen.
Achterstallen mogen maar tot max.10 jaar terug geëist worden, dertig jaar lang is er te weinig betaald.
2/3 oftewel 20 jaar van mijn achterstal en van al de andere mijnwerkers gaat naar de zorgsektor...( dit staat vast )
Wij krijgen waar we recht op hebben, krijgen is verkeerdelijk uitgedrukt...wat ons tekortgedaan is is rechtgezet.