CAMPERSITE.BE

Morse

De grens tussen een grappig gebeuren en miserie is soms heel dun. Mijn kort verhaaltje ligt op die grens. En ge gaat het toch niet geloven.

We stonden ergens bij een FP boer (bij wie we onze jaarlijkse voorraad look opslaan) op een heel rustige plaats in Frankrijk, tegen Beaumont de Lomagne. Een donkere nacht. Bewolkt en vrij veel wind. Onder een prachtige eik.
Plots maakt mijn betere helft mij wakker. Midden in de nacht.
"Hebt gij uw radio zender laten aanliggen?"
"Neen, waarom?"
We hielden onze adem in: di dah/ di dit/ kort lang/ kort kort/ lang, lang.
"Ja, dat is morse. AIAIM". Het was al een heel tijdje geleden dat ik nog morse geseind had. Maar dit waren eenvoudige letters en ik herkende ze direct.
Ik uit bed natuurlijk. Misschien had ik toch vergeten mijn zender af te zetten.
Natuurlijk had ik dat wel gedaan.
"Dah, dah, dah/ dit, dit, dit, dit". OH!
Naar buiten gekeken. Geen maan, de takken van de eik streelden het dak. Maar seinden geen morse. Dus deur open en naar buiten.
Naarmate ik meer naar de achterkant van de motorhome ging werden de punten en strepen luider. We slapen op een vast bed achteraan.
Toen legde ik mijn oor op de aluminum ladder.
En ja hoor. Als de wind ietsje harder blies, hoorde ik het duidelijk in de buizen van de ladder:
Di dah/ dah dah/ dit/dah dit.

Guido ON7CI