CAMPERSITE.BE

DE SITAR

9 augustus 2007
Pamel –Ninove
De sitar gaan afhalen bij Nancy en Philipe .
Ze hadden in 2005 uit Yazd in Iran een sitar meegekregen voor Hilda en Gaston .


Maart 2001
Kassab een kleine grenspost in Syrië . De grens van Turkijë en Syrië , +- 60km onder Antakya .
De Turkse grens alles ok en nu stonden we aan de grenspost van Syrië .
Alles was geregeld en betaald ,verzekering ,diezeltaks . We moesten enkel nog ontsmet worden . We moesten uitstappen en onze schoenen afkuisen op een matje met ontsmettingsmiddel .De MH werdt bespoten met het zelfde goedje waar we onze voeten mee gekuist hadden ,maar toen ze alles er terug wilde afspuiten met een hoge drukspuit “zonder hoge druk” begon onze Toby te blaffen .
De hogedrukspuiter schrok en was direkt verdwenen naar het bureeltje van de politie .
Met 4 man kwamen ze terug ,en ik moest direkt uit de MH komen .
Omdat er in Europa een geiten en koeienziekte was mocht onze Toby Syrië niet binnen . Hij , onze Toby , was besmet en zou hun dieren besmetten met die geitenziekte .
Laat hem hier in de bossen maar lopen en dan kun je verder .
Onze Toby ,dat is onze labrador , laten we hier niet achter en ik riep tegen mijn vrouwke “ breng eens een paar handdoeken wat ze zijn aan het zeveren “
Op het einde hadden we 4 handdoeken gebruikt ,maar er was geen houden aan onze hond mocht niet binnen .
Terug met de reispassen en alle papieren naar de politie en douane en alles werdt terug uitgeschreven .Al wat ik betaald had is terug gegeven en daar stonden we dan .
Terug naar de Turken ,daar dan weer de papieren in orde gemaakt en we waren terug in Turkijë .

Moe van al dat gezever ,maar niet verslagen hebben we dan maar gegeten .Onze Toby wist er van want hij had geen honger .
Nadat we gegeten hadden terug eens naar de turken geweest en ze verstonden het ook niet .
Omdat het een ploegenwissel was aan de grens ,mocht ik van de turken nog eens tevoet naar de syriëers gaan om nog eens te proberen .
Met de papieren in de hand en enkelle handdoeken nog eens terug ,maar het mocht niet helpen “ NODOG “

Naar onze dochter en naar een vriend getelf en we kwamen op het idee ( omdat onze reis naar Egypte was ) we zetten de hond op een vliegtuig en we reiden verder via Syrië en Jordanië naar Egypte .
In Adana (TR) naar de vlieghaven geweest en ja dat kon maar we moesten dan een hok kopen om de hond in te zetten .
In Istamboel moest hij dan wel overstappen ,maar dat was geen probleem .
S’avond in de MH keek onze Toby naar mij met een gezicht van “wagadegijnumemijdoen” en ik wist het : zonder onze Toby geen reis :
Ik zegde tegen ons Hildake “we gaan ergens anders naar toe “
De hond was direkt terug gelukkig .
Maar waar gaan we dan naartoe ?

word vervolgd

stonne