CAMPERSITE.BE

Mijn jeudsentiment werd een paar weekends geleden aangewakkerd door het bezoek aan Sluis, stad waar de Vlamingen margarine, Suzi Wan en sex plachtten te hamsteren in ver vervlogen tijden. En wie Sluis zegt, gebruikt in dezelfde zin Hulst, grensstadje met shoppingzondagen.

Alhoewel er her en der camperhavens voorzien zijn, besloot ik mijn stilaan beproefde formule van overnachten op de camping te gebruiken.
We hebben het onderwerp stilaan uitgemolken op dit forum, maar voor de nieuwelingen licht ik mijn standpunt, kort bij.
Ideaal zou zijn : de camper ergens midden de weilanden ploffen, met als enige hinder de strontvliegen die koeienafval verteren, maar zoals we allemaal weten : die tijd is voorbij, en een 7mlange Goldedition zou door geen enkele koe als een welkome weideattractie gezien worden. De overgrote meerderheid van de camperhavens in deze streek zijn achterplaatsjes die origineel bedoeld waren voor het stallen van oude maar leuke "deuxcheveautjes" die een bepaald soort Hollander op Frankrijkreis op kop tikten, maar een heel jaar ongebruikt stonden te verkommeren. Als teken van welwillend beleid, heeft de gemeente er een blauw verkeersbordje met een gestyleerde camper laten plaatsen, maar de oude Citroens nooit laten takelen.

Afin : voor ons was onze keuze een schot in de roos .....Camping Klein Cambron, aan de gelijknamige dijk net buiten Hulst
http://www.kleincambron.nl/

Nu ja, *whats in a name* camping .........de eigenaars van deze boerderij werden door de Opperpriesters van de Milieu-religie zodanig beknopt in hun activiteiten dat ze hun bestand raskoeien moesten decimeren. Iedereen weet hoe belastend deze viervoeters zijn en gelukkig hebben heelder kuddes "Wielerterroristen" en ander "Weekendgespuis" hun plaats kunnen innemen. Waarmee de aardbol quasi gered werd van de overbegrazing.
De brave man die afscheid moest nemen van zijn trouwe beestenboel, moet nu trachten de zaken rond te krijgen middels alternatieve "provo's" van familiepakketten kwaliteits en vooral hormonenvrij vlees te voorzien.
De boerin heeft haar 2 emmertjes water moeten vervangen door een leuke Belse Bruine Leffe en van hun erf hebben ze een mini-camping gemaakt.
Maar de eigenaars creëerden voor Menheer en Madame Goldedition een paradijs. De grasmat (waar gemakkelijk een replica kan gebouwd worden van het voetbalstadion waar een dag later de "Ollanders" hun wereldbeker zouden verliezen) was bezet op amper een 4 tal plaatsen. Een verre neef van de eigenaar met een Caravan en tent, en 3 campers.
We hadden de onze zo gezet dat onze panoramische visie in beslag werd genomen door een immens veld graan, waarachter de natuurlijke waterpartij door een luidruchtige bende ganzen werd bewaakt tegen indringers.
Nu als je Goldedition laat kiezen tussen het geluid van een macho-ganzerik die zijn territorium verdedigd tegen overvliegende concurrenten die uit zijn op zijn "gansje" of het geluid van een tuffend dieselgroepje dat de camperbuur gebruikt voor zijn obligaat frietpotje, dan moet ik niet lang denken.

De ganzenkrijg is ook de enige attractie van de boerderij, maar ze hebben wel voorzien in een perfect sanitair blok en de hele boel wordt gesuperviseerd door een uitermate vriendelijke en behulpzame "agro-manager".
De titel "boerengezin" zou voor mij deze mensen oneer aandoen als ik ze vergelijk met de doorsnee keuterboer uit de Vlaanders.
Ik voelde wel een lichte ondertoon van onbehagen bij de camper-tendens, maar ik heb de dame aangeraden van de nood een deugd te maken. Eens uit te rekenen wat de camper-gebruikers zouden kunnen betekenen, indien ze een minimum aan camperaanpassingen en commerciele feel zouden implementeren op hun "leisure bedrijf". De dame ziet het nog niet, maar haar Hollandse euro zal wel vallen tegen de tijd dat weekends in een salontent nog slechts een verre herinnering zullen zijn in ons collectief retro verhaal.

Moet het gezegd zijn dat de omgeving "schitterend" is voor fiets en wandelliefhebbers ? Dit is Nederland, en dus fietsland en hier heeft niet één of andere malafide bouwpromotor achter elke hoek een gedrocht laten poten in opdracht van een kerel met teveel geld en relaties. De natuur is hier dominant.

Het oude vestingsstadje heeft (zeker in vergelijking met Sluis) veel van zijn aantrekkingskracht verloren op de winkeltoerist, maar dat is niet slecht.
Wat achterbleef is een gezellige "Vauban" vesting die je makkelijk kan rondlopen in een uurtje, zelfs met de nodige "Bollekes Keuning" of andere Belse Bieren.
Alles is er, en bovendien gezellig en niet "overcrowded"
Voor ons een perfect weekendje, inclusief het schouwspel van de bliksem die vrij spel had in het weidse landschap.



Een bezoek aan het verdronken Land van Saeftinge is een must tijdens een weekend Hulst
Het prachtige schorrengebied is beperkt toegankelijk, maar er zijn regelmatig geleide wandelingen

Naast de parking heeft de gemeente de plek tussen 2 open riolen volgestort met wegenwerken-afval, er een vuilbak en flessencontainer laten plaatsen die volgehouden worden door de plaatselijke bevolking van Emmadorp, maar er is een vrije doorgang van ongeveer 2.5 meter en dus is het officieel een camperparking

Onder impuls van de Nederlandse Camperclub heeft het bezoekerscentrum van het Verdronken Land 3 plaatsen speciaal voorbehouden voor campers, en de aanduiding daarvan is terug te vinden in de notulen van de vergadering van 23 Oktober 2007. Uiteraard zijn deze plaatsen nu in gebruik door de plaatselijke caffeebaas, die er zijn aanhanger met reserve-terrastafels stalt.

Toen we de parking opreden, kwam een zeer gedienstige medewerkster zich verontschuldigen voor het gedrag van de plaatselijke waard en stelde voor dat ik de plaats innam van haar Citroen C1 die geprangd stond tussen 2 buren.
En en stond ook al een prachtige Bklasse Hymer dus, de mijn zou niet misstaan hebben op een promotiefoto voor het centrum.
Maar gewoon parkeren op 1 van de 4 plaatsen voorzien voor touringcars was ook goed.
De andere 3 busplaatsen waren immers ook al ingenomen door nog meer reservemateriaal van de "te krap behuisde" neringdoener en een paar auto die de laatse keer gereden hadden, op de dag van de asfalteringswerken van de parking.
Het centrum is vrij toegankelijk en erg kindvriendelijk.
En ik geef toe, ik hang graag een keer het kind uit en verbrak vlot het record op de spelcomputer,
waarbij je een zeeschip langs de "bocht van Bath" moest loodsen.

Geen enkele virtuele "Jan van Gent" diende bezwaar in dat ik de zeereus door de nauwe kreekjes van het natuurgebied liet varen.
Winnen is winnen, en de manier waarop secundair.
Tenslotte zit het voetbal nog in mijn bloed .......