CAMPERSITE.BE

Ik ontwaar een leemte in mijn reisverslagen ofwel in mijn memorie, Noord-Limburg is weinig of nog niet aan bod gekomen en daar moet ik dan dringend iets aan doen. Voor mij weer een geheugensteun en een herinnering, voor de lezers onder jullie een uitnodiging om een keer eens niet naar de moezel te trekken en ter hoogte van Houthalen noordelijk te trekken.
Lommel, Neerpelt, Hamont-Achel en Bocholt gelegen in de Lage Kempen samen met nog andere gemeenten maken deel uit van het Limburgse fietsenroutenetwerk waarbij je een deel van de 160 fietscafés tegenkomt.
Warempel een Limburgse uitvinding, ik bedoel het fietsnetwerk, gekopieerd maar nooit geëvenaard, alle eer aan Hugo Bollen Limburgse mijningenieur! Bijkomend dit jaar bestaat het fietsenroutenetwerk 20 jaar, een goede reden om dat te vieren en het zelf te beleven.
De weersvoorspelling voor dit weekend waren zon, zon en nog eens zon, wij maakten daar een vervroegde weekend van en vertrokken donderdag nog voor het middagmaal voor een lange tocht van 20km en een kletstke voor de boeg.
Onder het motto less is more of je moet niet ver gaan om iets te beleven gooiden we het anker uit aan de jachthaven van Lommel.
Hier staan we tegen een bosje aan, apart van het grote mixparking naast een binnenhaventje met een fietscafé aan 10 harde € /24 h, stroom is betalend naargelang het verbruik, lozen is gratis. De camperplaatsen zijn spartaans , niet echt aantrekkelijk, lang en smal maar voldoen wel voor ons, de plaats an sich is voor ons van ondergeschikt belang, er zijn andere bestemmingen die leuker zijn om de tafel en stoelen te etaleren. De omgeving primeert.
Dat less is more slaat niet op het feit dat we dan ook niets gaan doen, een paar thema's hadden we in onze achterhoofd voor Lommel en omstreken zoals een tochtje door De Wateringen, de boerderijen om en rond Luyksgestel, op zoek naar een grenspaal waarbij we dus de grens met Nederland oversteken, de Lommelse Sahara wat mij heel toepasselijk lijkt met deze tropische temperaturen, het glazen huis en niet te missen het oudste café van de streek, voldoende om er een tweedaagse van te maken.
Het is donderdag net na de middag als we klaar zijn, de havenmeester komt wel tot bij jullie zegt de nieuwe café-uitbater van de Meerpaal ons na vruchteloos achter de man gezocht te hebben.

De fietspaden zijn deels autoluw, we hebben de ganse breedte van de weg voor ons en het is zalig warm, we passeren een boerderij annex crèmerie, aan het formaat van het terras te zien blijkbaar een drukbezochte of toch ten minste een bekende plaats, de verleiding is groot om daar iets te nuttigen maar wie houd er nu open voor twee passanten op een vroege donderdagnamiddag, ze zullen waarschijnlijk ook niet lekker zijn liegen we ons voor.
Een beetje verder wanen we ons in een berglandschap, velden vol sparren, zilversparren en fijnsparren staan te wachten voor de kerstperiode, het voelt vreemd aan en neem daar een foto van ,bij temperaturen van plus 25° in shorts en t-shirt moet ik denken aan kerstmarkten.

Bloeiende papavers maakt mij nu gelukkiger...
In Luyksgestel worden we omgeleid, er is kermis in dit kleine dorpskern, een gepimpte tractor vervoert jeugdigen naar een fuif ergens te...die gaan vroeg een klop van de hamer krijgen?
Wij missen daardoor een paar keren een bordje zodat onze kilometers de hoogte ingaan, ze zijn kleiner dan onze blauwe bekende Belgische bordjes en bijna niet zichtbaar maar dat wisten wij al.
Met onze oude fietskaart 2012-2013 komen we wel terug op pad, terug in de buurt van de grens zitten wij in een typisch voor de streek een deels aangeplante bos dat jaren geleden nog voor de productie diende als stuthout voor het ondergrond in de steenkoolmijnen, veel naaldbomen hier en dat ruikt lekker in de zomer.

Ergens in die buurt komen we aan grenspaal 191, een van de 288 palen waarvan er 8 tussen Lommel en Luyksgestel staan, dat daar de grens aanduidt sinds 1843, een bord meld ook dat we in het hoogste punt van Noord-Brabant zitten, 44m boven NAP. We steken over en we zitten in Limburg, terug in het vlakke en in een rechte lijn naar taverne de Meerpaal.
Voor vandaag kregen we een leuke aangename mix van autoluwe wegen langs geurige boerderijen, stukken veldwegen, kronkelende fietspaden in naaldbossen en stukken jaagpad. Als afsluiter een frisse Cornet aan het fietscafé de Meerpaal we betalen hier meteen voor 2 nachten aan de havenmeester.

Lommel dag 2
Nog warmer vandaag en vroeg in de ochtend, het is toepasselijk om even naar de Sahara te fietsen...naast het jaagpad voorbij het recreatiegebied De Vossemeren het kanaal oversteken, achter de Soeverein, waarbij ik mij afvraag of er...neen geen campers te ontwaren hier...ligt er een natuurgebied ontstaan door verontreiniging met als resultaat een mix van dorre woestijnachtige grasvlakte, een grote plas water en veel wit zand met daarrond naaldbomen.

Zo ziet de sahara eruit...en meteen ook het warmste plekje van België. Voor mij is dit een mengeling van de Teut, de Plas en Molenheide in een notendop, wel indrukwekkend en stil op dit uur van de dag. Ik probeer wat foto's te nemen zonder een wandelaar, ik ben niet alleen in deze zandbak, niet vroeg genoeg opgestaan.

De weg naar het centrum van Lommel is via knooppunt 228 niet zo interessant, als er ooit een vervolg komt dan via de Soeverein richting de 230, we rijden gewoon naast de steenweg met de kerktoren in het zicht, je kan zo wel het centrum niet missen.
Lommel is best te smaken, de Sint-Pietersbandenkerk, een langgerekte winkelstraat, wat historische gebouwen, de Poolse en Duitse militaire begraafplaatsen wat mij ook wat interesseert laten wij links liggen, een grote keuze uit cafés maar dat is voor later, wij komen nu voor het Glazen Huis.

Dit gebouw is al een kunstwerk op zich en meer dan een expositieruimte, het infokantoor is er in ondergebracht, een shop, tijdelijke exposities, workshops meemaken of zelf kijken hoe men glas verwerkt.
Wij gaan meteen de kelder in met deze temperaturen niet zo een goed idee, twee medewerkers tonen hoe ze glas blazen en verwerken, de ovens zijn gloeiend heet, de analoge thermometer tegen de muur van het atelier wees 50° aan de digitale bijna 43°. Een aanrader om dit tijdens de winter te doen, voor 5€ per persoon kan je je hier verwarmen en kijken naar glaskunst, of hoog in de glazen toren via een wenteltrap met een tweehonderdtal treden naar het Lommels panorama kijken.

Nu is het zweten en daar dient iets aan gedaan te worden.
Café de Kroon werd mij aangeraden om aan te doen en dit is wel de moeite, sowieso waren al de terrasjes van de meeste horecazaken in het centrum zo goed als volzet, de Kroon evenzeer zodat we meteen binnen gingen. Een echt volkscafé!
De tijd heeft hier stilgestaan, het interieur is tijdloos, houten tafels met tapijt als tafelkleed, in skai beklede banken tegen de muur, een plafond dat geel is geworden door de rook indertijd met plakvliegenvangers en een luster dat ook in een kerk zou passen...maar wat mij vooral opviel zijn de bezoekers hier, iedereen kent elkaar, jong oud, werkman en doktoor bij manier van spreken, ze zijn allen gelijk en even vriendelijk op het eerste zicht, dat zal ook zo wel zijn zeker? We keren hier terug in de tijd.

We genoten van dit bruine café, het enige wat vloekte was de flatscreen boven of naast de deur naar de koer, zouden er daar nog van die antieke piesseinen te vinden zijn?



Dag 3 naar de passantenhaven te Neerpelt
De camperplaats van Neerpelt is sinds het betalend geworden is toegankelijker, men maakt eindelijk eens kans om op de dijk te kunnen staan.
Zaterdagochtend nog één plaats vrij. Nog nooit gezien, vroeger kon je op het nabij gelegen parking van Kind & Gezin in afwachting parkeren samen met nog andere tientallen gegadigden, nu stond er hier ook niemand...ook betalend.
Bon voor 6 luttele €tjes mag je hier 24 staan, betalen via de automaat of aan de gemeenteontvanger, stroom inbegrepen.
Toegegeven het zicht op het Bocholt-Herentals kanaal is hier prachtig, de plaatsen zijn ruim en groot er heerst een vakantiesfeer.

Voor Neerpelt vandaag uiteraard omdat het zaterdag was even naar de markt inkopen doen en dan namiddag fietsen naar de Achelse Kluis en de Groote Heide een natuurgebied op een boogscheut van de camperplaats.
Deze fietsroute brengt ons aanvankelijk via bossen en landbouwbedrijven tot aan de abdij van Achel, ze staat deels op beide landsgrenzen en toevallig bij onze bezoek vandaag loopt de tentoonstelling over de Dodendraad , ze liep hier dwars door de abdij. Een stukje van deze draadafscheiding staat nu permanent op het domein, weliswaar zonder stroom, de spanning is eruit...
De monniken zelf leven afzijdig in het klooster, de te bezoeken gedeelte doet wat toeristisch aan men verkoopt er alcohol en tabak toch onder het toeziend oog van... een manier om sneller naar het hiernamaals te mogen...ora et labora.

Na deze kleine intermezzo en geen goesting in een Trappist en Limburgse vlaai wegens nog een te volle buik trekken we de grens over, de natuur in.

We fietsen richting Borkel en Schaft om in te pikken in de landbouwroute, genietend van de weidse uitzichten, de geuren van de boerderijen... de Dommel en van een goei Duvel in het centrum van Neerpelt.
Na de bbq 's avonds op de camperplaats werden er levensbeschouwelijke thema's aangekaart met de buren, vriendelijke, sociale en sympathieke vissers, een mooie afsluiter voor dag 1 te Neerpelt.

Een dag later
Dat fietsen smaakt naar meer, het is voormiddag nog geen tien uur en onze fietsen staan klaar, we hebben niet echt een doel voor deze zondagvoormiddag zodat we gewoon beslissen naast het kanaal te gaan fietsen op het jaagpad richting Bocholt.
Het klink eentonig gewoon rechtdoor rijden, vergis je niet, het is er al druk, kanovaarders molenwiekend in het water of is dat peddelend? Joggers, wandelaars met of zonder hond, roepende wielertoeristen met een vriendelijke da-ag, mama's met kleine kindjes...alles passeert hier op dat stukje kanaal en dit wordt vredig gedeeld door iedereen zoals je kan zien.

In Bocholt aan de jachthaven zijn er nog enkele kampeerplaatsen vrij, vier van de zeven plaatsen zijn bezet, je kan hier voor 6.5 € overnachten stroom inbegrepen, water nemen is betalend.
Het fietscafé ondergebracht in een boot aan de haven is uitnodigend maar wij verkiezen naar de op zondagvoormiddag nog open zijnde supermarkt in de buurt enige aankopen te doen.
Het aperitieven zal voor ons op de camperplaats gebeuren.
Verbijstering slaat toe, er zijn nog amper drie motorhomes op de camperplaats in Neerpelt, what happens? Ach ja, de werkende mens moet op tijd naar huis, dit was ik vergeten, in een ver verleden vertrok ik na het middageten...nachtmerries krijg ik ervan.
Als toemaatje na onze middagmaal neem ik een caffè corretto op de camperplaats, 't is te zeggen op het gedeelte van het verzamelpunt van de jachthaven, een Fransoos met Italiaanse roots getrouwd met een dame van Nederlandse oorsprong kwam daar met zijn in een bar omgetoverde HY bestelbus van het merk Citroën.
Dit verdiende aandacht en ipv de koffie bij ons gratis en voor niets bij de motorhome te drinken namen we die bij Le Baroudeur, het weer was er ook naar, we waanden ons even in Frankrijk.

Een wandelingetje namiddag door het Klankenbos brachten leuke momenten met de toevallige wandelaars, velen dachten hetzelfde over hun partners of vrienden...af en toe even opsluiten of het zwijgen opleggen.

Welkom in Limburg.
Bedankt voor het lezen
Liliane en Franco Gasparella.