CAMPERSITE.BE

Afgelopen weekend waren we weer in de buurt van Leuven dit voor de zoveelste keer, maar ipv op de kleinkinderen te letten waren we in gezelschap van andere gelijkgezinde camperaars op een voor ons toegewezen parking in Herent, toevallig op enkele honderden meters waar ons kroost woont. Dank U organisatoren.
Deze gelijkgezinden hadden geen toezicht nodig maar euh...you never now...
Leuven...ik moet de kinderen gelijk geven, de stad voldoet aan alle verwachtingen, ze blijft boeien en aangezien we uitgenodigd waren hapten we ook meteen toe al was het maar om de sociale contacten te onderhouden.
Geen activiteiten, geen verplichte etentjes tenzij je er zin in hebt, geen bestellingen van broodjes of eender wat, gewoon een bijeenkomst wat mij het meeste aanstaat doe WTF je graag doet. AKNM met andere woorden of om met de tijd mee te gaan WTF en CHILL zijn ook in nu.
We begonnen dus met de sociale contacten vrijdagavond, de gebruikelijke vrijdagavondmeeting bestaande uit een ronde kring van stoelen, een tafeltje met allerhande flessen met verschillende etiketten...lekker chillen.

Weekend
Goed geslapen ondanks de overvliegende vliegtuigen, brullende kikkers, kabaal makende vogels, het mannetje met de hamer was er net niet in de ochtend...uitstekende nacht gehad.



Vanzelfsprekend was het eerste wat we deden de kleinkinderen een knuffel gaan geven eer dat er een min of meer gezamenlijke fietstocht ondernomen werd via een leuke niet al te lange fietstocht richting centrum van Leuven naast het kanaal wat ze hier de Vaart noemen.
Kenmerkend voor dit stukje vaart is de REMY-toren en blijkbaar is dit stukje jaagpad zeer populair bij fietsers, joggers, wandelaars fietsers en een zootje ongeregelde camperaars, naar Limburgs voorbeeld op het fietspad staat er: het jaagpad is er voor iedereen maar voor de racers nog meer...precies.
Op het einde van de Vaart kom je hoe kan het anders aan de Vaartkom, een voormalige industriële site volop aan vernieuwing toe, men is er bezig.



Eindelijk kwamen we terecht aan een oase van rust en een plaats waar men het een en andere kan leren over de plantjes, een mooi stukje groen van Leuven namelijk de Botanische tuin ook gekend als de Botanique of de Kruidtuin.
Oorspronkelijk aangelegd door de universiteit van Leuven.
Meteen herkende ik de Nimphea Stellata en de Oryza sativa, geboeid leesde ik verder over de verschillende soorten Cypripediaceae...



Het was leuk en interessant.
Via de langste toog ter wereld de Oude Markt bereikten we het centrum.



Je krijgt daar dorst van, de groep fietsers en de groep pendelaars-camperaars verenigden zich aan het terras van De Professor, niet alleen dorst maar ook honger, dat is wat men doet bij het aperitieven, babbelen over het eten en welke leuke restaurants er in Leuven te ontdekken zijn. Verder ging het over koetjes en kalfjes.
Door een of andere kronkeltje of goestingske in ons hoofd was de referentie vandaag sardines eten. De pizza haalde het net niet...Koutoubiya serveerde voor nog geen 11€ een couscous met sardines!
De Libanese Gris de Gris paste daar uitstekend bij. Dit Marokkaans restaurant kan je waar anders in de Muntstraat vinden.



Er waren nog enkele to do of must see plaatsen volgens het infokantoor, Jeroen Meus is tegenwoordig hip en tja wat doe je dan, mee gaan kijken hé, hier zie een van de nieuwsgierige toeristen. Schaamteloos binnen loeren!



We compenseren dat door wat echte bezienswaardigheden zoals onder andere het Klein Begijnhof,



wat slenteren door de winkelstraten, wat verloren toeristen op het juiste pad brengen!



We verwezen ze door naar het Ladeuzeplein waar er genoeg te zien is.



Een gespieste kevertje bijvoorbeeld.



Het bleef droog dit weekend, ondanks de niet zo positieve weersvoorspelling, we houden van zulke missers.



Veel meer dan wat zalig fietsen, wat slenteren en lummelen in Leuven deden we niet deze keer, een weekendje relaxen zeg maar...




...en rust!

Bedankt voor het lezen,
Liliane en Franco Gasparella.