CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 12:44

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 4 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Euskal Herria, wijnhuizen, pintxos ...nov '17. DEEL II.
BerichtGeplaatst: 06 dec 2017 10:59 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
Het vervolg van Deel I. Klik hier



De pintxoscultuur. 6 november, Liliane haar dagje.

Afbeelding
Baztan de pintxosbar.



Het koste mij bijna een hartinfarct eer wij aan de pintxos toe waren bij Baztan.
Het voorval is ondertussen zowat vergeten.
Oorzaak daarvan was het opvolgen van de routebeschrijving van een inwoner die ons vruchteloos meerdere rondjes zag maken in de buurt van de camperplaats op zoek naar iets beters.
We verkozen de camping eerder dan de troosteloze camperplaats.
De richting waarnaar de brave man wees was de verkeerde camping, de Igueldo te Donostia-San Sebastian zat wat hogerop in de bergen.
En niet de Igara.
Via de verkeerde kant wil je nooit de weg inslaan naar boven...wij dus wel...per ongeluk.
Door de smalle Murgil Bidea...
We bevinden ons nu 69 km zuidelijker van Biarritz, onze vorige overnachtingsplaats.
Totaal gereden 1.553 km tolvrij.
Saint-jean-de-Luz reden we voorbij, we vonden ondanks de pittoreske haven, geen enkel plaatsje ( lees geschikte ) vrij om er degelijk te overnachten.
Zijn we nu voor de eerste maal in Spanje en dit voelt niet anders.
Baskenland of Euskadi? Het landschap ziet er Oostenrijks uit, of Zwitsers. Tijdens het rijden krijgen we een panorama uit de Franse, hoogstens Italiaanse Alpen...
Afgelopen ook met de clichés zoals mannen met snor, in flamenco geklede vrouwen met gitzwarte dot, breinaalden erdoor en castagnetten in de handpalmen.
Niemand rijd er nog met een Opel Manta zoals ik veel Spaanse collega's vroeger ontelbare malen hoorde stoefen over hun ''coche".
Audi's, Vé-Wées, Seat's en Skoda's op de wegen... van de Opel geen spoor meer.



Afbeelding
Kiosko Boulevard in de buurt van halte 16. Kiosko? Zo makkelijk is het Baskisch.



De Igueldo, een ACSI camping draait momenteel op wintermodus maar dit deert ons niet, ruimte zat en alle services rond het sanitaire gebouw zijn in werking voor de prijs van de habbekrats.
Buiten de camping de bushalte. We kunnen niet missen, hier stopt enkel bus 16 om het half uur, verder rijdt hij niet.
De Plaza Gipuzkoa in het centrum is het eindpunt van de buslijn, beter kan je niet wensen!
De prijzen van het openbaar vervoer zijn niet eens vermeldenswaardig, spotgoedkoop!
Een goede beslissing om de Vespa thuis te laten.
Aan de Boulevard in het infokantoor krijg ik al de nodige info in het Frans, en of ze de Baztan ook kennen vraag ik nog bedeesd.
Ja natuurlijk...ze omcirkeld een straat in de Parte Vieja, het oude stadsgedeelte van Donostia.
De Porto Kalea.
Eerst effe op verkenning in de Parte Vieja!



Afbeelding
Konstituzio Plaza.



Beschreven als het meest symbolische deel van de stad, vroeger heette dat de Plaza Nueva.
Inderdaad een mooie plein en leeg voor het moment, te vroeg vermoed ik.
Opgetrokken in neoclassicistische stijl, ontmoetingsplaats voor grote evenementen, feestlocatie, stierengevecht plein...
Wat er opvalt zijn de genummerde op de gevels en balkonnetjes, de beste plaatsen waren voorbehouden voor de rijkste of invloedrijkste dons en senoritas.
Wij vonden de steegjes er naartoe veel leuker. Keuze uit ontelbare bars.
Togen van hier tot ginder achter, plateaus vol met...pintxos!



Afbeelding
De Santa Maria kerk.



Op zoek naar de juiste bar kom je onvermijdelijk de Santa Maria kerk tegen, je kan er ook niet naast kijken.
Ze deed ons denken aan de kerken die we in Sicilië zagen, hoe barokker hoe zotter.
Toegegeven, rijkelijk versierd.
Binnenstappen deden we niet op dat moment, de eerste dag is het meestal voor ons een vluchtig proeven van hetgeen we onder ogen krijgen, we selecteren uit het aanbod.



Afbeelding
Zicht op het binnenhaventje en de Kaiko Pasealekua.



Oftewel de pier promenade volgens google translation.
We doen de moeite niet meer om de taal te ontcijferen, ook niet om meer te bezichtigen.
Het aanbod is groot, te groot!
We plannen morgen al vroeg op pad te zijn, de dingen die wij noteerden:
- Urgull, Passealeku Berria, Kontxa, Igeldo, San Telmo...
We rapen onze moed bijeen en stappen Baztan binnen.



Afbeelding
De ontmaagding



We zijn absolute leken in het pintxosgebruik en dat hebben ze gezien, de vertwijfeling op onze gezichten moet boekdelen gesproken hebben.
Aarzelend stapten we binnen en schrokken al meteen bij de eerste OLA!
Gelukkig was de zaak nog niet vol of we waren al weg.
One beer and one white wine... dry stamel ik. De Buckler is for me.
Do you now how it works? Vraagt de Bask achter de toog.
Nope.
Hij steekt een bord onder mijn neus en zegt bijna dreigend:
You take what you want and then show me the plate.
Liliane! Help! Wat nemen we?
Men had ons verteld over de hapjes met het stokje doorheen, de variant van de tapa's.
Maar wat over de hapjes zonder stokje?
Uit de gevulde schalen nemen we twee stokjes met pepers en olijven, dat leek ons voor beginners een goede start. Een klein bordje met gegrilde artisjokken overgoten met gesmolten kaas en een geroosterde toastje met iets onbekends op.
Ik geef toe we zijn geïntimideerd.
Voorzichtig toon in het bord aan degene die ons OLA toeschreeuwde.
Hij: OKE.
Do you like the Buckler vraagt hij.
It's alkoholfree...met een smile.
Shit!
Gelukkige verjaardag schat!
We bestellen nog een white wine en een Amstel deze keer.
We zijn geen pintxosleken meer.



Afbeelding
San Telmo museum


Tweede dag San Sebastian, dinsdag 7 november.
We voelen ons steeds dezelfde als de eerste dag in Baskenland, er is in weze niets veranderd. Enkel Liliane is een jaartje ouder.
10h in de ochtend en we zitten in de bus boven op de Igeldo richting centrum, er is zelfs wifi in de bus, maak dat mee!
In s' Hertogenbosch kan dat ook, enkel wij wonen nog in de middeleeuwen heb ik de indruk.
Net zoals het aanbod van het San Telmo museum, gratis op dinsdag.
Een boeiende museum ondergebracht in een voormalig klooster.
De gevel is al een bezienswaardigheid op zich, een gladde modernistische wand dat zich met de achterliggende rotspartij blend loopt over naar het oude gedeelte zo het klooster in.
We genieten hier van de vaste expositie, een deel van het klooster is bestemd voor religieuze objecten, de kapel ruimte heeft prachtige fresco's, een deel is bestemd voor de geschiedenis van de stad met objecten uit archeologische vondsten tot heden.



Afbeelding
Kijk zegt Liliane. Louis de Funes!



Bij het gedeelte van de hedendaagse kunst voel ik mij helemaal op mijn gemak, schilderijen, foto's...Louis de Funés! Klinkt het ineens naast mij.
Liliane flapt er weeral wat uit...
Gegeneerd doe ik alsof ik niets gehoord heb, anderen wel...
Ha ha, en weet je wat?
Ze heeft nog gelijk ook!



Afbeelding
Pasealeku Berria.



Op onze leeftijd wagen we het niet de Mont Urgull te beklimmen, we doen als de vele joggers en wandelaars de wandelpromenade rond de heuvel, in het zonnetje is het zalig wandelen, dit kunnen we nog, en het bespreken van hoe de dag gaat verlopen.
Een pintxo bij het aperitief lijkt ons een origineel idée.
En het zoeken van een restaurant...en...en...boeiende vooruitzichten.



Afbeelding
Oftewel de wandeling rond Mont Urgull.



De wandeling brengt ons dit maal tot aan het Aquarium, van hieruit hebben we een zeer mooi uitzicht op de Kontxabaai.
Dit strekt zich uit van de binnenhaven tegen de Parte Vieja tot aan de Igeldo, daartussen het Santa Klara eiland.
Ik stel voor om dit gedeelte voor de namiddag te houden.



Afbeelding
Links het modernistische Kursaal, rechts neoclassicisme.



Het Kursaal met het zonnige terras en zicht op de Urumea rivier lonkte uitnodigend naar ons.
Verder dan hier trok het San Sebastian-Donostia stadsgedeelte gelegen aan de rechteroever van de rivier ons niet aan, ondanks een aanwezige voetgangerszone met winkels en dito eetgelegenheden.
Hoog tijd voor een aperitiefje na de vier kilometer lange wandeling.



Afbeelding
De verheven kunst van het pintxos maken.



Deze keer zijn de pintxos wat verfijnder dan die van de meer volkse Baztan bar, de Crianza was tevens alcoholisch.
Een Kursaal heeft ook een imago hoog te houden, denk ik dan.
Mijn eerste rode wijntje op Spaanse bodem en hij was eenvoudigweg goed moet ik toegeven.
De aanwezigheid van een restaurant met aantrekkelijk gedekte tafels binnen in het Kursaal trok mijn aandacht.
Liliane vond het maar niets, het is nog ochtend voor de mensen hier, wat gaan we daar doen 's middags? Ontbijten?



Afbeelding
Carrusel de San Sebastián-Donostia.


Niks doen is ook leuk, dan is het genieten.
Dat niks doen gebeurd uiteindelijk na de lekkere rijkelijke look houdende maaltijd genomen in een naar toeristen gerichte restaurant.
Er werden maaltijden geserveerd op een normaal uur...
Genieten dus, dit doen we met zicht op het Kontxastrand.
Kijken naar een carrousel op de Alderdi Ederpark, achter ons een beeld van Don Quichot nog steeds zoekend naar roem en zijn Dulcinea.
Mijn Dulcinea zit naast mij...



Afbeelding
Dulcinea rechts.



Een extraatje, Gernika Lumo, Bermeo en San Juan de Gaztelugatxe.

Volgens mijn planning moeten wij nu richting Bilbao, maar er is een kleine kanttekening naast de bestemmingen op mijn schriftje***
***Indien tijd, Guernica? San Juan de Gaztelugatxe?***
We hebben zin om Guernica te bezoeken en de kust aan de Golf van Biskaje, niet enkel uit geschiedkundig en geografisch interesse maar ook om te zien waar Picasso zijn inspiratie vandaan haalde voor zijn beroemde schilderij.
Er is marge, gelukkig!
We nemen uitzonderlijk de péage wegens de aanhoudende regen dat sinds gisterennacht begonnen is.
Het lijkt ons veiliger de snelweg te nemen dan de tolvrije route door de Pyreneeën.



Afbeelding
Gernikara.


We sparen ongeveer een uur reistijd volgens de berekeningen van de navigatietoestel, wat mij eerder tevreden en geruststelde was de beslissing om de snelweg te nemen.
De rit ging vrij vlot. De bewering dat men niets ziet op een snelweg klopt hier niet.
Bochtig, bergop, bergaf met leuke panorama's links en rechts van de snelweg.
Echt! Ik moest hier weer denken aan een strook autostrada tussen de Brennero en Trento, of omgekeerd richting Innsbruck!
We spenderen een verwaarloosbare prijs om veilig te mogen rijden. Een tientje.
In Guernica parkeren we op een ruime parking in een buitenwijk tussen appartementsblokken.
Hier staan we tussen andere motorhomes, deze staan hier gewoon gestald in gezelschap van caravans, de buurt moet hier wel zeer goed overeenkomen denk ik daarbij.
De straatnaam van dat plein?
De Lapurdi Kalea, ideaal voor een kort verblijf, bezoek of overnachting.



Afbeelding
Pasealekua. Guernica...regen.



In het infokantoor vermoedden ze meteen waarvoor wij kwamen, we kregen alle nodige info en de raad ook om meer te bekijken dan enkel de Guernica indien interesse.
Uiteraard!
Picasso's schilderij, in dit geval de grote wand reproductie in Guernica is gebaseerd op de gebeurtenissen van 26 april 1937.
Een drama voor de inwoners, een onrecht, een aanslag op de vrijheden, een experiment voor latere aggressie's.
Weinig bleef nog over van het stadje, velen lieten het leven.
Picasso heeft hier op een symbolische manier dit verschrikkelijke drama voorgesteld.
Om het plaatje compleet te maken en de sfeer te benadrukken, de weergoden lieten de sluizen open.
We zijn uitgekeken.
Zouden er geen opklaringen zijn aan het Golf van Biskaje? Je hoort daar zoveel van tijdens het weerbericht?
San Juan de Gaztelugatxe kunnen we vandaag nog meepikken...



Afbeelding
"Les voila !
Toujours dépendant du ciel et de la mer
en proie souvent a des moment d' angoisse
et l'on dira après que le poisson est cher..."




Afbeelding
Zicht op de vissershaven van Bermeo en de Isla de Ízaro, Baskische kust.



We kunnen geen beter weer hebben om het scenario hierboven te beschrijven.
Dramatiek ten top. Het lijkt wel nacht!
We staan hier in Bermeo op een gratis camperplaats aan een mixparking naast sportvelden op 1672 km van huis.
De enigen ook die het wagen om in het stadje te wandelen met dit rotweer.
Het bezoek aan het infokantoor nam een half uurtje in beslag.
We kregen meer dan genoeg info van de uiterst charmante Spaanse senorita uit het Turismo Bulegoa, en benadrukte ons uiteindelijk om morgenochtend zeker geschikte schoenen aan te trekken om het schiereiland San Juan de Gaztelugatxe te bezoeken.
Vandaag is het te gevaarlijk!
Ciao riep ze ons nog na, ze had geraden vanwaar we kwamen en hoe onze relatie in elkaar zat.
Italo-Belg! Hoe deed ze het?




Afbeelding
Zicht op de Puerto Viejo.



Naar Bilbao, maar eerst nog het schiereiland bekijken!

Amper 8 kilometers scheiden ons van het schiereiland, af en toe krijgen we een glimp van de kust tijdens de rit.
We rijden door een bos op redelijke hoogte via een niet al te brede weg waarvan geen enkel rechte stuk langer dan 100m bedraagt richting volgende bestemming.
Hier zouden we met onze Vespa een hoop fun hebben gehad in de zomer, stel ik mij voor.
Ongetwijfeld is dit een van de mooiste kusten dat we tot nu toe zagen, als je van ruwe ongerepte kusten houd welteverstaan.
Vergelijkbaar met sommige stukken kust in Bretagne en ruw zoals we onlangs in Biarritz zagen.
Afgewisseld met rustige baaitjes zoals de Kontxa of de Zurriola te San sebastian.



Afbeelding
Mirador



We parkeren op de parking van het restaurant, volgens de raadgevingen verkregen in het infokantoor te Bermeo kan je hier via een pad naar het eerste uitzichtpunt van San Juan de Gaztelugatxe wandelen.
Klopt ook.
We doen onze sportschoenen aan, 10 minuten wandelen naar het eerste uitzichtpunt.



Afbeelding
10 minuten naar beneden...



10 minuten steil naar beneden, we vrezen voor een valpartij of voor onze knieën. Het betegelde pad is nog wat glad, hier en daar wat bemost.
Al lachend bedenken we hoe terug te keren, we nemen dit positief op, er is toch geen weg terug.
We hopen enkel dat we beloond gaan worden voor onze inspanning...



Afbeelding
San Juan de Gaztelugatxe.



Bij de eerste Mirador, het is amper 10h 's ochtends, zien we de eerste toeristen die net als ons waarschijnlijk voor een primeur gingen.
Verder is er niemand op 9 november, buiten wij, de freaks.
Dat foto's nemen lukt nog vrij redelijk al is de hemel niet echt opgeklaard, er zijn wat blauwe openingen in de verte te zien.
Onder de indruk? We staan hier wel even sprakeloos.
We zijn in de loop der jaren al wat verwend geweest...maar het is wel de moeite geweest dit detourtje.
Met een beetje fantasie kan je er een stukje Chinese muur inzien. We staan er wat stil van.
Niet lang want de terugkeer moet aangevat worden, gevolg van dit alles?
Goed buiten adem eens we boven op de parking zijn!
We vervolgen onze weg en passeren Bakio, een motorhomevriendelijk stadje.
Een stadje met een prachtige baai omsloten door de bergen.
Dat zal waarschijnlijk de herinnering zijn van de kust van Baskenland.
Wat verder sta ik stil aan een carwash, onze Adria krijgt een poetsbeurt. De uitbaatster meld ons vriendelijk maar kordaat van NO ESCARGAR AGUA.
Niet lozen!
No no zeg ik terug, Service Bilbao!
Autocaravaning Kobetamedi heet de camperplaats hoog boven in de heuvels van Bilbao, km 1.742.
Een 24 h bewaakte camperplaats met om de 15 minuten bus 58 dat 200 m voor de overnachtingsplaats stopt.
All-inn, aangezien de bezetting nogal bescheiden is mogen we zelf kiezen waar we gaan staan.
Niet op de eerste rij, ondanks de grasdallen is het vooraan wat papperig door de voorbije buien en de gewilde ligging with a view.
Tweede rij op dit balkon is vrij droog en heeft dezelfde view! Met het zonnetje gratis erbij!



Afbeelding
Bilbao vanuit Kobetamendi om 12h 13'.



Afbeelding
Bilbao vanuit Kobetamendi om 19h 02'



San Sebastian vanuit de Igeldo gezien geeft een wondermooi plaatje over de Kontxabaai.
Dit volgens Tripadvisor.
Het zicht vanuit Bilbao is het mooist vanuit de top van de Artxanda, te bereiken via Funicular de Artxanda volgens dezelfde site.
Onze zicht vanuit camperplaats Kobetamendi.



Afbeelding
Rechteroever, Merkatua La Ribera.



Bus 58 stopt in het Casco Viejo, terminus Dieciseis de Agosto tegen de San Antonkerk.
Rechteroever van de Ria de Bilbao, Bilboko Itsasadarra in het Bask.
In het Casco Viejo bevinden zich de Siete Calles wat ons best aangenaam lijkt om als eerste te doen.
Ik kijk vluchtig op de gekrabbelde to see items op mijn papiertje, de overdekte markt eerst stel ik voor en dan steken we over...



Afbeelding
Glasraam in La Ribera en zicht op één van de Siete Calles.



Opgericht in Art Decostijl ondanks dat deze periode al passé was, de grootste overdekte markt volgens het Guinnes book.
Vooruitstrevend en nog wat allemaal.
Gelukkig geen toestanden zoals we horen over de andere bekende markt in Barcelona.
Hier zijn we nog welkom.
Met een indeling wat vrij ordelijk lijkt, groenten apart, vis en vlees hebben een eigen verdieping.
Een restaurantgedeelte waar je beter wegblijft als je trek hebt.
Al het lekkers geconcentreerd in het strategische gedeelte van de overdekte markt, aan de ingang en gelijkvloers.
Weg hier!



Afbeelding
Calle Somera.



De Siete Calle lijkt als een visgraatmotief op het plattegrond, het is niet echt een wirwar van steegjes waar je verloren loopt.
Je kan er op een bijna geordende manier alle straatjes stuk voor stuk aflopen zonder je zelf af te vragen waar je uiteindelijk zit.
Heel suggestieve gevels met bijna overal kleine overhangende balkonnetjes.
Ideaal voor de don om hare senorita een serenade te schenken.
We gaan uiteraard meteen op onderzoek naar een van de bekendste Calles van dit middeleeuws stadsgedeelte van Bilbao.
Een mix van cafeetjes, kleurrijke zaakjes, donkere zaakjes, geurige hoekjes wat wijst naar verkoop en gebruik van "kruidensigaretten".
De Calle Somera.
De andere straatjes zijn evengoed leuk om af te lopen, je komt er alle winkeltjes tegen die bij ons tot lang vervlogen tijden behoren.



Afbeelding
Dineren aan de Plaza Nueva?



Bij restaurant Casa Victor Montes op de Plaza Nueva houden we even halt.
We stappen door ondanks de uitnodigende look van de eetgelegenheid na het zien van de menukaart buiten.
Een degustatiemenuutje is voor ons niet weggelegd.
Ja akkoord, pricacy, rust en goede bediening heeft zijn prijs.
Maar waarom wil iedereen dan vooraan bij de vitrine zitten tijdens het eten?
Een resto met een hoog m'as-tu vu gehalte.
We genieten evenveel van het plein met de neoklassieke gevels met prachtige bogen...maar goed dat we al gegeten hadden...



Afbeelding
In de verte Zubizuri.



Het gedeelte Bilbao dat ik graag voor morgen gehouden had is het stukje tussen de Puente del Ayuntamiento en de Puente La Salve.
Het is sterker dan onszelf, na een verfrissing bestaande uit Spaanse wijnen in een of andere bar met WIFI wandelen we toch verder richting de brug van Calatrava, de nogal veelbesproken ontwerper van onder andere bruggen en stations...
Iedere zichzelf respecterende stad wil een brug van Calatrava, of een wijnkelder als het kan...



Afbeelding
Zubizuri, één van de herkenbare beelden van Bilbao.



Zullen we terug stappen...en nog iets overhouden voor morgen?


Afbeelding
Het Museo Guggenheim Bilbao, ontwerp van Frank Gehry.



Dag twee Bilbao.
Om 10h in de ochtend is het gestopt met regenen.
Dat is perfect voor ons, meer vragen we niet.
Snel door de Calle Vieja via de rechteroever tot aan de Calatrava voetgangersbrug om aan de zijde van het Guggenheim Museum terecht te komen.
Twee tickets senorentarief zeg ik aan de kassa.
We betalen iets meer dan en tientje als oudjes...
Foto's mogen niet genomen worden in de tentoonstellingsruimtes...dat kennen we, we zien wel denk ik.
Meestal staat iedereen met zijn smartphone foto's te nemen...neem je Nikon vast en je hebt een suppoost aan je broek.



Afbeelding
De spin Maman.


Afbeelding
The Matter of Time, Richard Serra.



Wie van een klassieke museum houd komt hier minder aan zijn trekken, wij hadden er gemengde gevoelens over.
Uniek in zijn genre, eerder gericht naar hedendaagse kunst.
Het geheel was wel indrukwekkend, vooral de megawerken van Richard Serra vanuit een bovenstaande verdieping gaf een mooier en beter zicht op de installatie.
Wat ons opviel was de aanwezigheid van kleine kindertjes, zittend en geboeid luisterend naar de uitleg van de juf voor de grote kunstwerken.



Afbeelding
Ruimte in het Guggenheim.



Afbeelding
Mist. Deel van een kunstwerk buiten het museum.



Guggenheim en pintxos met elkaar associëren is heel raar zou je denken.
Wel de beste pintxos tot nu toe hebben we hier gegeten, hier werden ze ook verheven tot kunst.
3 stuks en een glas wijn naar keuze voor nog geen tientje.
Het restaurant in het museum opende pas laat in de middag.
De Guggenheim pintxos samen met de architectuur van het museum zullen voor altijd deel uitmaken van onze herinneringen.



Vitoria Gasteiz. Na de Parte Vieja en de Casco Viejo, hier de Casco Antiguo.

We staan gratis op een mixparking op 2 km van het Casco Antiguo, rechtover een mercadona niet ver van een tramhalte.
Ons Spaans betert ondertussen met de dag, het zijn de inwoners die ons niet begrijpen.
Met handen en voeten moeten we vragen aan omstaanders hoe de betaalautomaat aan de tramhalte werkt.
Als we uiteindelijk ontdekken dat er op het scherm met touchscreen de mogelijkheid bestaat om een taalkeuze te maken loopt alles vlotjes.
Moet dit nu zo ingewikkeld zijn? Hoe kunnen wij nu weten wat "Otros idiomas" zijn?
Kan dat niet aangeduid worden met "Other languages"?
We onthouden Angulema richting centrum.
Abetxuko richting camperplaats.



Afbeelding
Plaza de la Virgen Blanca. Panoramische modus, foto tablet.



We stappen uit aan de Neogotische kathedraal Maria Immaculada.
Bordjes duiden de Centro Historico vlakbij aan.
Dat is dan de Plaza de la Virgen Blanca met centraal een monument opgericht ter nagedachtenis van de overwinning op Napoleon.
Het plein is vernoemd naar de iets hoger gelegen kerk van San Miguel waar de Virgen Blanca huist. Een beeld van de witte maagd tegen het portaal van de middeleeuwse kerk.
Een bezienswaardigheid.
Opvallender en typisch voor Vitoria Gasteiz en de Plaza van de Virgen Blanca zijn de witte balkonnetjes tegen de gevels, Miradores genaamd.
Wit om de warmte van de zon tegen te houden, andersom tijdens de winter.
Volgens de documentaties ontstaan al midden 19e eeuw. Ergens in 1852 werd al melding gemaakt van zo een Mirador.



Afbeelding
Plaza España. Panoramische modus, foto tablet.



Afbeelding
Plaza España.



Lijkend op de Konstitutio Plaza te San Sebastian en de Plaza Nueva te Bilbao stel ik een beetje verbaast vast.
Of dit nu typisch Spaans is?
Verder sta ik er niet echt bij stil, leuke en levendige plein met voor ons één van de leukste zaken daar, de Victoria Café.
Sommige herinneringen bestaan ook uit cafébezoekjes...



Afbeelding
Canton de la Soledad.



Wat we ook leuk vonden?
De roltrappen naar het hoger gedeelte van de stad.
Komen we niet echt vaak tegen, drie lange stukken achter elkaar en overdekt nog wel.
Soms kan een roltrap ook boeiend zijn.
Te vinden tussen de San Pedrokerk en de Montehermoso palacio.
Daartussen een beetje de uitgaansbuurt Zapatari Kalea...daarmee de roltrappen?



Afbeelding
Drankje? Pintxo?



Het stadsplannetje meld 27 punto de interes, de meeste komen we wel tegen daar ze zo goed als allemaal in de Casco Antiguo te vinden zijn.
Onbegonnen werk om ze allemaal grondig te bezichtigen, ik vrees dat de Casa del Cordon een vage herinnerring zal worden samen met andere gebouwen uit de zoveelste eeuw.
We hebben ergens een grens bereikt.
De murales oftewel muurschilderingen, die zullen blijven hangen.
Figuurlijk.



Afbeelding
Zij kijken elkaar aan, omhelzen en kussen elkaar, terwijl Anna met beide handen Joachims hoofd vasthoudt, naar een schilderij van Giotto.



Weg van de bezienswaardigheden, tijd voor wat shopping.
Dacht ik ...
Terwijl Liliane een keuze maakt in een parfumeriezaak kom ik een wandelaar tegen.
El Caminante, een 3 m hoge bronzen figuur, die net als wij gefascineerd door de stad Vitoria wandelt, even houd hij halt.



Afbeelding
De wandelaar.



Dag twee, Vitoria Gasteiz.
Zoals ik al hierboven schreef, er is verzadiging opgetreden.
Een wandeling voormiddag door de stad zal de hoofden wat leegmaken, door een stadspark bedoel ik.
Er zijn veel parken in Vitoria, daarmee de titel Europese Groene Hoofdstad van het jaar 2012.
Of dat voor ons belangrijk is?
Niet echt.
Wandelingetje, aperitiefje, eens gewoon niksen.
In de Victoria Café, voor een laatste pintxo.
Net als de locals.



Afbeelding
Parque La Florida.



Elciego, een hoogtepunt? Dankzij Delhaize?

...werd samen met enkele andere bestemmingen een doel van de reis.
Eentje dat ons plezier bezorgt en dat is het belangrijkste.
Hier staan we op km 1878 van huis in Elciego.
Het begon met een fles wijn uit een kistje van de Delhaize bij ons in Houthalen.
Een Spaanse wijn ( Rioja ) geproduceerd door Marqués de Riscal, nieuwsgierig als gewoonlijk zoek ik dan wat meer info.
Ik laat mij graag wijsmaken dat een fles uit een kistje iets meer betekend dan eentje gewoon uit de rekken.
Waarschijnlijk een misvatting, maar iets wat uit een kistje komt zal wat waardevoller zijn, niet?
Helemaal niet slecht!
Naast de bodega Marqués de Riscal een hotel ontworpen door Frank O. Gehry lees ik bij nader onderzoek.
Wat verder in Laguardia Bodega Ysios, ontworpen door Calatrava.
Allemaal te bezichtigen!
Zo ontstond het idee.
Lilia-anee, we gaan dit jaar Baskenland bezoeken!!!
Oh leuk! Zegt ze...zijn we ook eens in Spanje geweest...
Ik:
-Wat?



Afbeelding
Jean Pinaeu Fourteau de vader van de nieuwe Rioja.



Zo staat er op een bord geschreven bij het binnenkomen van Elciego, naast de ingang van de Bodega Marqués de Riscal.
Verder gaat het nogal vrij technisch...diepte van de wijnstok, snoei, oogst, bewaring, inhoud eiken vaten...



Afbeelding
Plaza Mayor



Het bodegabezoek zal voor morgen zijn, zondag gesloten.
Op zondag lijkt Elciego doods, op een paar restaurants na die nog hun laatste service aan het afwerken zijn.
We zijn net op tijd om wat jetons voor de stroom op de camperplaats te kunnen bemachtigen,tegen een vergoeding welteverstaan.
Er hangt een lijst met restaurants en winkels op de parking waar men deze tegen een vergoeding kan verkrijgen.
2€/12h, we kopen 3 stuks. Voldoende voor ons verblijf van 36h.
Voor de rest is alles gratis. Rest ons enkel het stadje bezoeken.



Afbeelding
Hotel restaurant Marques de Riscal.


Of we gereserveerd hebben?
We hebben helaas geen reservatie voor een rondleiding in de bodega.
Namiddag enkel in het Spaans misschien? Stelt de receptioniste ons voor.
Neen dan zouden we graag een beetje de omgeving verkennen tussen de wijngaarden opper ik.
Mag ik van het domein wat foto's nemen?
Enkel op weg naar het hotel en in de bar waar je wat kan drinken als je wil krijg ik mee.
Zodoende...



Afbeelding
Aan de bar.



Als aperitief bestellen we een glas Arienzo en een glas Sauvignon.
We blijven bescheiden want voor die prijs kunnen we in de shop een ganse fles kopen.
En of die lekker is? Met zo een omkadering smaakt de gewoonste wijn als de beste!
De Michelinster moet renderen, gelukkig gaan er enkele olijfjes bij...
We genieten maximaal van het moment en de omgeving.
Tot in de puntjes is alles ontworpen door Frank O. Gehry, zelfs de lampjes boven de bar hebben dezelfde vorm als het gebouw.
We zitten eindelijk in het gebouw waarvoor ik maanden geleden een planning voorbereid had.
En of we gelukkig zijn, het kan echt niet op...



Afbeelding
De accessoires.



Niet enkel wijn kan je kopen in de shop van de bodega, maar alles wat je je erbij kan bedenken.
Net als in Bordeaux krijgen we dezelfde ervaring.
Wijn is een hype en business geworden.
We houden het bij een bescheiden gevarieerde selectie voor de feestdagen en een geschenkverpakking voor de kinderen.
Alles wat van leder, hout en metaal gemaakt is blijven we af.
Tja dat was het. Het hoogtepunt!
Natuurlijk dat het meevalt, we zijn onder de indruk!



Afbeelding
Bodega Fos.



Later in de namiddag doen we een beschreven wandeling via de opslagplaatsen en wijngaarden tegen de heuvels van Elciego tot aan de Ermita de San Roque.
Een aanrader volgens een local.
Mirador, mirador! Terwijl hij naar boven wees.
Van hieruit krijgen we een beeld van La Rioja, wat een prachtige panorama!
Niet enkel de Herederos del Marqués hebben een mooie bodega, elke bodega probeert hier op te vallen.



Afbeelding
Zicht op Elciego.



Een blitzbezoek aan Ysios en verder naar Pamplona.

Afbeelding
Bodega Ysios tegen de Sierra de Cantabria.



Om het wijnhuis Ysios ontworpen door Calatrava te bereiken rijden we naar Laguardia.
Een kleine 8 km noordelijk van Elciego.
Een kronkelende weg door een heuvelachtige omgeving tot aan het stadje gelegen op een heuvel.
Voorbij de ringweg om Laguardia dalen we lichtjes tot aan het domein en de weg dat ons tot de befaamde bodega leid.
Zo uitgestrekt is dat.
Het klopt helemaal wat ik voorheen opgezocht had en wat ik van het ontwerp al ooit eens gezien had in een docu over architectuur.
Als je dit in de realiteit ziet is dat wel even anders.
Waar het gebouw van Marques de Riscal als een feestelijke kleurige verpakking lijkt is dit hier helemaal anders.
Het gebouw of Bodega Ysios leunt tegen La Sierra de Cantabria, de bergketen dat het gebied La Rioja min of meer afbakent van de andere regio's.
Het zicht is onbeschrijfelijk.



Afbeelding
Kathedraal...



Naast de dreef dat tot aan de hoofdingang leid parkeer ik op een parking dat er speciaal voor aangelegd is.
Een bordje met een pijl vermeld VISITORS, dat zijn wij...
Hoe dichter we komen hoe indrukwekkender dit wordt.
We zien ook geen beweging, we zijn redelijk vroeg, nog geen 10h.
Eens tot aan de deur besef je pas hoe groot dat is, net een schip met links en rechts golven.
Een bel aan de deur met het woord RESERVATION.
Dat hebben wij niet. We doen ook niet echt de moeite om te gaan onderzoeken of dit echt wel nodig is.
Ik ben al tevreden met hetgeen ik hier zag.
Om de bodegas in de buurt af te gaan en te proeven van een tempranillo lijkt mij net iets te vroeg in de ochtend.




Afbeelding
Encierro.



Of het wel of niet deel uitmaakt van Baskenland laat ik over aan anderen.
Voor de Basken is Pamplona Iruñea.
Nu is dat de hoofdstad van de regio Navarra.
Bekend om de stierenloop, jammer genoeg.
Door ons uitgekozen als laatste halte en overnachtingsplaats net voor de terugkeer door Frankrijk via andere bestemmingen dan de heenreis.



Afbeelding
Zicht op Pamplona vanuit de camperplaats.



115km gereden vanuit Elciego, totale afstand 1993 km.
Net aangelegde full geautomatiseerde camperplaats tegen de rivier de Arga vlak aan het centrum van Pamplona.
Op 10 minuten wandelen van de Plaza del Castillo.



Afbeelding
Plaza del Castillo, zicht op Café Iruña.



Dit werd onze favoriete stek in Pamplona, het levendigste plein tot nu toe tijdens de reis.
Naast allerhande cafés, restaurants en winkeltjes met specialiteiten konden wij hier rustig onze was doen en daarop wachten in het
Café Iruña.


Afbeelding
Interieur van het Café Iruña.


Vermeldenswaardig niet omdat de Hemingway hier dikwijls vertoefde, dit terzijde, maar om het interieur.
Een soort café dat we zelden tegenkomen tenzij af en toe in een grootstad.
Er is daar op het eerste zicht nooit enige verandering aangebracht sinds de opening in 1888.
Een groot terras overschouwd de Plaza del Castillo, dat is wat we de eerste keer ook deden tot we naar het sanitair moesten.
Het volgende bezoek aan het café was binnen.
Daar leerde ik van de dienstdoende kelner uitgedost als een echte, dat " l'addition s'il vous plaît " toen ik naar de rekening vroeg " la cuenta por favor " is en wat ik nog vreemder vond, namiddag enkel self-service is aan de bar.



Afbeelding
Av. Roncesvalles, monumento al Encierro.



De Estafeta lijkt ons de straat ( of een van ) te zijn waar men de stieren loslaat tot ze aan de Plaza de Toros in de arena gedreven worden.
Het stierenvechten interesseert ons voor geen fluit, de gesloten arena hadden we wel graag bezocht.
Voor de shoppers is er de Avenida Carlos III, vertrekkend vanuit de Plaza del Castillo een resem gekende en luxueuse winkels tot aan de Plaza de la Libertad.
Wij doen als laatste een wandeling door Parque de la Taconera en rond de nog goed bewaarde Citadel naast het centrum van Pamplona.
La Ciutadela.
Even in alle rust alles op een rijtje zetten na al hetgeen we bezochten.



Afbeelding
Ciudadela




Klik hier voor deel III


Bedankt voor het lezen,
Liliane en Franco Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 3 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 4 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers.


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling