CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 21:58

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 11 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Op Iberisch avontuur in Spanje
BerichtGeplaatst: 11 jul 2019 11:15 
Offline
+2000 Postings
+2000 Postings
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 22 okt 2005 18:38
Berichten: 2806
Woonplaats: Putte (Mechelen)
Op Iberisch avontuur in Spanje
Zaterdag 1 juni
Op deze zaterdagmorgen kan ik na nog een vroeg doktersbezoek dan toch beginnen aan mijn reis, 2 dagen later dan voorzien, maar beter laat dan nooit. De luchtpijp problemen die me al enkele maanden parten speelde, hadden zich de laatste maanden erger en erger gemanifesteerd zodat er een ziekenhuisopname aan te pas kwam en het gebruik van een CPAP om verlichting te brengen. Dit laatst had een goed resultaat, doch de zware medicatie gooide de dag voor afreis nog roet in het eten, opgezwollen benen en voeten zorgden ervoor dat de hele reis nog zou kunnen komen te vervallen. Gelukkig bracht water afdrijvende medicatie soelaas, en kan ik dus vandaag alsnog starten, met 2 dagen vertraging op de planning en een CPAP die mee gaat voor onderweg.

Het is een prachtige dag en dus gaat vanaf de start het zijraampje open en de arm op de deursponde. Tot 27°C wordt er beloofd en geen wolkje aan de lucht. Ook op de weg is het erg rustig dit verlengde weekend, zelfs op de Brusselse ring is er vlot verkeer. Niet veel te beleven dus, afgezien van enkele wegenwerken, die er ook al niet in slagen van een file te creëren. Eens de grens over en Frankrijk binnen wordt het afwachten of het télépeage ontvangertje werkt, zo ver onder de oversteek van de bovenslaper, tegen het raam geplakt. Dat blijkt na een kleine aanpassing wonderwel het geval, en ik kan verder bij elke peage gewoon op een rustig tempo doorrijden zonder kaarten of kleingeld boven te halen. Op de périphérique van Parijs speelt de GPS even met mijn voeten en stuurt me een buitenwijk in, gelukkig maar enkele 100-den meters, alvorens me terug op het juiste pad te brengen. Nu maar hopen dat dat geen LEZ zone was. Eens goed en wel Parijs achter me gelaten zoek ik een parking op voor een korte lunch, dat blijkt nog moeilijker dan verwacht, want al sinds het binnenrijden van Frankrijk zijn de meeste parkings afgesloten voor renovatie. Alleen deze met een benzinestation zijn gewoonlijk nog beschikbaar, maar natuurlijk erg druk bezet.
Afbeelding
Ik vind echter al gauw een plekje waar ik rustig kan lunchen en mijn arm eens goed kan insmeren met zonnecrème, want die ziet al goed rood! Na dit korte intermezzo gaat het dan weer verder, het warme weer en de verkeersluwte zorgen ervoor dat het oppassen geblazen is om niet weg te doezelen, ik zorg dan ook dat ik een fris drankje bij de hand heb en als het toch te zweverig begint aan te voelen stop ik op een parking met heerlijke schaduwrijke plaatsen om even een wandelingetje rond de camper te maken, de benen te strekken en een frisse neus te halen en dan kunnen we weer opgefrist verder. De kilometerteller knaagt gestaag aan de afstand tot in Tours, nog enkele tientallen kilometers verder in Sainte Maure de Touraine verlaat ik de snelweg en rijd naar de Camperparking van Le Bois Chaudron. Hier kan ik overnachten voor 4€ voor de camper met 2 personen + 2€ voor de elektriciteit. Er zijn echter maar 2 elektriciteitszuilen en daar hebben de aanwezige campers zich al rond genesteld. Enkele sympathieke Franse motorhomers laten me echter tussen hen in schuiven zodat ik vannacht elektriciteit heb voor de CPAP. Het is vandaag zo vlot verlopen dat het nog maar 17u00 is en dus zet ik maar een stoeltje buiten om nog wat van het mooie weer te genieten en alvast nog wat in te lezen over mijn bestemming van morgen.
Zondag 2 juni
Afbeelding
Na een heerlijk rustige nacht verwelkomt de zon me deze morgen opnieuw met volle kracht. Na douche en ontbijt nog even de camperplaats afrekenen bij de man die een oude Fordson tractor aan het restoreren is, en dan weer de autosnelweg op. Was het gisteren al rustig op de baan, vandaag komt er daar nog bij dat er weinig of geen vrachtwagens rijden. In de tegenovergestelde richting echter is het een stuk drukker en daar zijn er zelfs regelmatig opstoppingen en files te zien. Een eerste stop om even vol te tanken met dure diesel aan 1,6€/l en een tijdje later nog eens om de benen te strekken. Rond 13u00 dan een korte lunchstop en dan weer verder richting Spanje. Ook deze namiddag draai ik nog even een parking op voor een rustpauze, maar dat blijkt niet veel meer dan een open betonnen vlakte, en dus rijd ik maar weer de autosnelweg op. De gemiste rustpauze neem ik dan alsnog na de tweede tankbeurt van de dag.
Afbeelding
Voorbij Bordeaux lijkt het even drukker te worden, maar algauw is het weer vrij baan, en dat blijft ook zo, zelfs wanneer ik de kust begin te naderen. Voorbij de afslag van Biarritz gaat het dan naar St. Jean de Luz en tenslotte naar de Spaanse grens, ik bevind me ondertussen al tussen de voordien aan de horizon verschenen bergen. De temperatuur is nu ook wat aangenamer geworden en de zon brand niet zo hard meer door wat sluierbewolking. Mijn camping van vanavond bevindt zicht een 10-tal kilometer van de stad San Sebastian, een kronkelende weg voert door de beboste heuvels naar een kleine, eveneens beboste, vallei waarin de Camping Igara gevestigd is. Veel trekkersplaatsen zijn er hier niet, het zijn vooral vaste bungalows en hutjes, en de plaatsen zijn niet erg groot, maar het sanitair is tiptop in orde en er is zelfs een zwembad en een restaurant ter plaatse. Ik betaal de 16€ stageld en geniet na deze lange warme dag van het nog frisse openlucht zwembad. Rond 20u00 is het dan tijd om me naar het restaurant te begeven. Een halve kip met frietjes, roquefortsaus en een biertje ronden de maaltijd af. Ik besluit van het niet te laat te maken, de camper is ondertussen goed afgekoeld door de frisse zeelucht, precies goed om te slapen.

Maandag 3 juni
Om een of ander bizarre reden heb ik in mijn planning geen bezoek aan de stad San Sebastian voorzien, nochtans blijkt het uit de verhalen die ik rondom mij hoorde tijdens het avondeten, best een leuke stad en dat vooral aan de waterkant. Dus ben ik na alle ochtendrituelen opgekrast en naar de stad gereden, ik vind een betalende parkeerplaats aan de voet van Monte Urgull, de heuvel die getooid wordt door een kasteel. Ik wandel rond de berg en krijg daarbij zowel zicht op alle 3 stadsstranden met onder andere het Playa de la Concha, het favoriete strand van Koningin Isabella II, waaraan ook het Palacio de Miramar gelegen is dat zij hier liet bouwen, maar eveneens ook op de haven en de oude stad. Door die oude stadskern wandel ik een stukje door om bij de Barokke Santa Maria kerk uit te komen. Nog even de hoek om en ik ben weer bij de camper. Over het water van de baaien heen heb ik ook nog uitzicht op de 2 andere heuvels die de stad kenmerken, de Monte Igueldo waarop zich een pretpark bevind, bereikbaar met een kabelbaan, en de Monte Ulia.
Afbeelding
Mijn route brengt me vandaag weg van de kust, de bergen over van de Baskische regio naar Navara. De weg is verbazend druk, vooral veel vrachtwagens die deze route lijken te nemen. Ik moet helemaal terug naar de Franse grens, alvorens de weg echt de bergen in draait. In principe maken deze deel uit van de Pyreneeën, maar hier zijn het nog niet de indrukwekkende rotspartijen van meer naar het binnenland. Hier vooral veel groen in de vorm van bossen en naarmate ik in het binnenland achter de bergen kom, meer en meer landbouw en wijngaarden. Bij die wijngaarden horen de onvermijdelijke Bodega’s en aan de afmetingen en de aard van de villa-achtige gebouwen, boeren ze zeker niet slecht! Het lijkt wel of ze tegen elkaar opbieden qua afmetingen en pompeusheid. De eerste stop hier wordt Pamplona in het Spaans of Iruña in het Baskisch, bijna elke stad heeft tegenwoordig de beide benamingen die lustig door elkaar gebruikt worden, sommige namen lijken nog op elkaar maar anderen helemaal niet om het helemaal moeilijk te maken. Eerste zorg is een parkeerplaats vinden voor de camper, dicht genoeg bij het centrum. Overdekte ondergrondse parkings genoeg, maar daar kan je met een camper van een slordige 3m hoog niet terecht. Wanneer ik eindelijk een vrij plekje vind, blijkt dit maar beperkte uren beschikbaar en daarbuiten alleen voor de buurtbewoners. Ik neem toch maar het risico om het park en enkele fraaie gebouwen en een brug in de omgeving te verkennen. Vervolgens doe ik nog een keer hetzelfde dichter bij de kathedraal en het Plaza del Castillo om die te bezoeken.
Afbeelding
Daarmee heb ik het wel gehad in de stad en verlaat deze op weg naar Puenta la Reina, het landschap blijft licht glooiend en ligt te blakeren onder een gouden zon. De Iglesia de Crucifijo ligt in het oude centrum van Puenta la Reina, smalle straatjes die door de hoogte van de in natuursteen gebouwde huizen de fel gegeerde lommerte bieden. Het lijkt wel of de huisjes en de kerk samengesmolten zijn tot één geheel, een klomp met enkele nauwe tunnels erin. Dat maakt het natuurlijk wel een uitdaging om te fotograferen. De meeste van die straatjes zijn dan ook autovrij, simpelweg omdat er geen auto in past… . Mijn camper staat geduldig op mij te wachten langs de doorgaande weg die het oude stadsgedeelte scheidt van het recentere deel. Die paar honderd meter zijn gauw overbrugt en even snel ben ik op weg naar Estella. Hier vind ik een gratis parking in de buurt van het busstation. Een imposant gebouw dat naast busstation ook nog een cafeetje met terras herbergt. Alvast een goed herkenningspunt om straks de camper terug te vinden. Een korte wandeling brengt me naar het oude centrum, het wordt al snel duidelijk dat die oude stadsdelen overal een beetje van hetzelfde stramien zijn, in natuursteen gebouwde huisjes met vele balkonnetjes voorzien van smeedwerk en de nodige bloembakken. Nauwe steegjes die een ware doolhof vormen, houten poorten waarachter een klein halletje de toegang geeft tot de echte voordeur en opvallend weinig vervallen of verkommerde huizen. Op enkele gespecialiseerde zaken zoals een beenhouwer of bakker na, bieden de meeste winkeltjes een heel gamma aan waren, de kruidenierswinkeltjes zoals je die ook vroeger in onze contreien vond. Naast het oude centrum heeft Estella ook weer 2 kerken te bezichtigen, bij eentje houd ik het op een foto van ver, gezien deze zich op een heuveltop bevind, bij de andere komen er ook wel een stel trappen aan te pas, maar blijft het doenbaar. De kerken die vrij plomp en robuust gebouwd zijn, lijken op het eerste zicht eerder een functie van beschermende burcht gehad te hebben, pas bij het binnen kijken valt hun rijkdom op. Via Maps.me vind ik de geparkeerde camper na de wandeling weer zonder veel proberen terug.
Afbeelding
Eindbestemming voor vandaag is de Camping La Playa van Logroño, een beetje misleidend van naam, gezien er in de verste verten geen strand of zee te bekennen is. Water is er wel in de vorm van een rivier, met op de andere oever het centrum van Logroño. De dame van de camping gaf me na het inchecken, in het Nederlands, nog wat informatie van hoe naar de stad te wandelen en de dichtstbijzijnde restaurants. Na even twijfelen besluit ik toch de stad nog vanavond te bezoeken. Op mijn planning stond alleen de Cathedral Santa Maria de la Redonda als bezienswaardigheid van deze stad vermeld. Maar daarmee zou je de stad tekort doen. Het is eveneens een leuke stad om in rond te slenteren of een terrasje te doen. En daartoe laat ik me dan ook verleiden, met een glaasje cava om op mijn beurt wat toeristje te kijken. Eén ding waaraan je hier wel moet wennen, is de vrij ruwe manier van bediening, heb ik al gemerkt. Alles wordt op de tafel gekwakt, een beleefdheidsfrase komt er niet aan te pas, en men graait eveneens snel leeggoed weer weg. Na de welverdiende cava met zicht op de beruchte kathedraal, wandel ik opnieuw richting camping, via enkele andere straatjes, maar terug over de voetgangersbrug die me over de rivier brengt. Het is ondertussen 9u30 als ik aan het restaurant aankom om te eten, voor een Spanjaard niets abnormaal want die zie je niet aan tafel voor 9u00 ’s avonds. Ik kies voor een Foie Gras, gevolgd door een Churasco Argentino. Het voorgerecht was erg lekker, maar de Churasco was meer vet en pezen dan vlees en dus niet echt mijn ding. Uiteindelijk is het 11u00 tegen dat ik terug op de camping ben. Het reisverhaal zal nog een dagje moeten wachten, want daar begin ik vandaag niet meer aan.
Dinsdag 4 juni
Afbeelding
Gezien mijn uitstapje van gisterenavond, kan ik meteen vertrekken zonder nog de stad te bezoeken, nog meer dan gisteren domineren grote wijndomeinen het landschap, wijngaarden strekken zich uit zo ver het oog kan zien, af en toe onderbroken door een korenveldje. Ook de Bodega’s zijn weer alomtegenwoordig, nog grootser dan gisteren lijkt wel, maar dit is dan ook de streek van de befaamde Spaanse Rioja’s. Het dorpje Laguardia waar ik halt houdt is daar ook voor bekend. Een ritje door het centrum maakt al gauw duidelijk dat een parkeerplaats hier een luxe is, doch er is een waardig alternatief beneden het dorp, waar ampele parking beschikbaar is, en met een lift die je vervolgens moeiteloos naar het centrum brengt. Het dorp zelf is voor mij een aangename verrassing, als aantrekkingskracht voor mij golden de wijnproeverijen die in de oude stadsmuren ingebouwd zouden zijn. Doch het gehele oude centrum is opnieuw een compact geheel, waarbij de stadsmuren tevens dienst doen als de muren waartegen en waarbinnen het dorp gebouwd is. De leuke straatjes kronkelen er doorheen als in een doolhof, wanneer de poorten gesloten werden, moet dit een bijna onneembare vesting geweest zijn. Nu worden de muren slechts belegerd door bloementuinen en het wekelijkse marktje. Ik breng er wat langer door dan eerst voorzien en sla tevens een voorraad kersen in als tussendoortje.
Afbeelding
Na dit intermezzo gaat het richting Briones, ik houd nog even halt bij een dorpje waar een kasteelruïne en versterkte kerkburcht boven het dorpje uitpriemen. De route loopt driekwart rond het dorp en ik krijg dus alle tijd om het te bewonderen. In Briones is het niet zo duidelijk waar de kasteelruïne zich bevindt, het lijkt me hier wederom meer een versterkt dorp dan een echt kasteel. Bedoeling is om hier het Museo Dinastia Vivanco te bezoeken, een wijnmuseum. Doch wanneer ik het luxedomein oprijd had ik al onraad moeten ruiken, terwijl ik op mijn beurt wacht om het toegangsticket te kopen zie ik op een infobord de mogelijke opties verschijnen met hun prijs. Van 95€ met maaltijd en vinoteca inbegrepen, over 75€ en tenslotte 23€ om het museum (gratis) te bezoeken, met ondeelbaar de bodega met geleid bezoek en zonder twijfel eindigend in de verkoopzaal waar proeverijen en verkoop hand in hand gaan. Ik bedank er voor en keer op mijn stappen terug. Mijn planning voert me nu door het Parque Natural Montes Obarenes San Zadorni richting Burgos. Deze hoofdstad van de regio kondigt zich aan met een groene boulevard naast de rivier die de binnenstad afscheid van de rest, ik kan er alvast de camper gratis kwijt, waarna het een korte wandeling tussen de schoolgaande jeugd wordt naar de erg imposante toegangspoort van de stad.
Afbeelding
Geflankeerd door twee torens en voorzien van een waterval aan ornamenten, maakt de poort een onvergeetbare indruk. Wat een entree ! Op het plein er achter lokken terrasjes de mensen voor een drankje of een hapje, gezien ik de lunch overgeslagen heb, besluit ik voor een paella de marisco in tapas formaat te gaan (een beetje kleiner dan het normale lunchformaat dus, maar even smakelijk. Dan is het tijd voor een bezoek aan de kathedraal van Burgos die kan wedijveren met de andere grootste kathedralen van Spanje en Frankrijk, de achtereenvolgende architecten gingen dan ook eerst hun ideeën opdoen bij die bouwwerken. Na de aankoop van het ticket krijg ik een Engelstalige portofoon in mijn handen gestopt, die bij elke zaal de nodige info geeft en nog wat extra als je daar de nood toe voelt. Ik van mijn kant kan niet het constante gevoel onderdrukken dat deze uitgestalde rijkdommen in marmer, met bladgoud bedekte ornamenten, en dure schilderijen en wandtapijten van kunstenaars van over de toen bekende wereld (waaronder heel wat uit Vlaanderen), allen bekostigt zijn van de geroofde schatten uit Zuid-Amerika, waar de lokale bevolking geknecht en vermoord werden. Dit alles onder goedkeurend oog van koningen en religieuzen. Na dit langer uitgelopen bezoek dan voorzien, blijft er nog wat tijd over om door de stad te wandelen. Het valt onmiddellijk op dat hier een heel andere bouwstijl gebruikt werd dan deze die ik in de vorige dorpen en steden zag. Misschien dateert het van een ander tijdperk, maar hier valt het uitbundig gebruik van erkers in hout en glas erg op. Hele gevels zijn ermee bedekt, van het eerste verdiep tot het dak, waardoor het lijkt of ze een extra façade hebben.
Afbeelding
Ik verlaat nu de vlakte en rijd door bergachtiger gebied, de weg slingert zich rond rotspartijen en langs berghellingen en al gauw duiken de canyons van de Ebro op. Het landschap wordt nu echt schilderachtig en de fotostops rijgen zich aan elkaar. Jammer genoeg draait ook het weer om. Grijze wolken verdringen zich aan de blauwe hemel, de temperatuur daalt scherp en de eerste regendruppels vallen. Het landschap maakt dat alles echter meer dan goed, langs en door canyons bereik ik via kronkelende wegels, soms maar zo breed als de camper, Pesquera de Ebro. Een eerste passage door het dorp en over de smalle stenen boogbrug, leert me dat de gezochte parking zich even buiten het dorp bevind en dus keer ik naar daar terug. Ik sta hier helemaal alleen, en verwacht niet dat er nog andere campers bijkomen. Ik warm even een maaltijd uit blik op en begin daarna aan mijn hopeloos achterop geraakte reisverhaal. Doch even later komt er door de regen een busje aangereden, waarvan de chauffeuse mijn aandacht vraagt, door de regen komt ze enthousiast naar me toe, complimenten gevend over mijn camper. Ik kan er niet onder uit om alles een keertje te laten zien en nadien ontspinnen er zich nog verhalen over Spanje, zijn bevolking en wat nog meer. Pas na 23u00 houdt ze het voor gezien, doch niet zonder me te laten beloven van Orbaneja del Castillo te bezoeken morgen. Volgens Patricia, die hier in Pesquera haar huisje heeft, een niet te missen plaatsje hier langs de Ebro rivier. En zo blijft het reisverhaal weer een dagje liggen… .
Afbeelding
Woensdag 5 juni
Na een nacht met veel regen lijkt het ook vanmorgen nog niet te beteren, het is wel droog maar er hangt een dreigende lucht zonder een spiertje blauw. Een heilzame warme douche haalt al snel de sombere gedachten over het weer weg en als ik na het ontbijt even te voet op verkenning ga in Pesquera de Ebro, blijft het zowaar droog. Op dit uur lijkt het dorpje wel uitgestorven, alleen de deur van het café staat open en daar zijn de eigenaars aan het opruimen. Terug bij de auto besluit ik niet op Patricia te wachten, maar vertrek alvast richting Orbaneja del Castillo, niet zonder echter te stoppen bij de Mirador del Ebro, waar enkele wandelpaadjes toegang geven tot geweldige uitzichtpunten over de canyon. Ook de rest van de route is meer dan de moeite waard, over de kronkelige smalle bergwegels, die er trouwens fantastisch bijliggen, alsof ze maar net geasfalteerd zijn. Meerdere fotostops dringen zich op en zo is het kwart voor 11 wanneer ik in Orbaneja aankom. Patricia heeft niets te veel gezegd, het dorpje ligt tegen de berghelling aangeplakt met in het midden een rustig klaterende waterval, die door bemoste rotsen heen slingert en kraakheldere poeltjes vormt. Boven het dorp krult een overhangende rots als een beschermend afdak boven het dorp. Ik ben maar net uit de camper wanneer Patricia en haar hond Mozart ook komen aangereden. We spreken boven in het dorpje af, voor de verrassing die ze nog heeft. Terwijl ik via de trappen het dorpje betreed, rijdt zij met haar bestelbusje verder. Vreemd dat ik dit niet in de reisgidsen terug vond, want er bevinden zich hier maar liefst 4 parkings voor de toeristen en een aparte busparking!
Afbeelding
Eens boven in het dorp vind ik Patricia en Mozart terug bij een houten kiosk die de toegang vormt tot de Cueva del Agua, en blijkt zij de gids hiervan te zijn. Ik mag de luttele 2€ toegang niet betalen omdat ik door haar uitgenodigd ben, en koop ter compensatie dan maar een gidsje met bezienswaardigheden van de omgeving voor de prijs van 1€. Er voegt zich nog een betalend koppel bij ons en even later wandelen we het korte stukje naar de grot. Onze gids had al uitgelegd dat de grot tot 18km lang is, maar dat is grotendeels het terrein van geologen, die dan ook delen moeten zwemmen. Wij zullen slechts een 100-tal meter in de grot gaan, en dit kan alleen in de late lente, zomer en herfst. De andere maanden kan het water tot halverwege het plafond staan en ontstaan er door de vorm van de grot en verschillende aanvoerkanalen draaikolken, die op hun beurt bij genoeg waterdruk door de gang die wij nu volgen naar buiten wordt gejaagd. Hierdoor zijn er hier amper stalactieten en al helemaal geen stalagmieten te vinden. Hoe groot de druk in deze doorgang wordt valt te merken aan de gesculpteerde figuren in de rotsbodem, waaruit je de loop van het water kan uitmaken. Achteraan in de grot merken we dan voor het eerst het geluid van kolkend water op en vervolgens zien we ook het riviertje, dat bij lage waterstand via spleten in de rotsen de waterval buiten van water voorziet. In de natte periode is de vredige waterval dan een brullend monster dat met knallen door samengeperste lucht in de grot aangeeft dat de vloedgolf eraan komt. Na de rondleiding in de grot, wijst Patricia me nog hoe ik via een wandelpad in 10 minuutjes een richel hoog boven het dorp kan bereiken, juist onder de als een brekende golf krullende rotswand. Het panorama over het dorpje en de tegenoverliggende rotswand, met indrukwekkende rotspartijen liegt er niet om. Zeer de moeite waard inderdaad. Ik bedank Patricia Sevilla (zoals de stad) dan ook hartelijk voor de uitnodiging en begin dan aan de planning van vandaag.
Afbeelding
Tijdens dit hele intermezzo is het zonnig geworden, maar terwijl ik nu in grove lijnen de loop van de Ebro rivier volg naar het Embalse de Ebro, trekt de hemel weer dicht. Ik zoek een plekje niet te ver van de oever van het meer voor de lunch. Wanneer de zon even door de wolken komt piepen, haast ik me om een foto te maken van het meer. Wie dacht dat daarmee de kous af was qua verbluffende panorama’s, heeft het mis. Ik rijd van bergpas naar bergpas, steeds weer in lange slingers langs de hellingen en afdalingen van de bergwanden, met wondermooi prentbriefkaart scenario’s waar je na elke bocht weer zou kunnen stoppen voor foto’s of film. Ik heb er te laat aan gedacht om de action Cam boven te halen en de route te filmen, het zou best kunnen dat dit van de mooiste wegen zijn die ik deze reis tegenkom, al zou Spanje me op dat punt nog kunnen verrassen. Erg hoog zijn de passen niet in vergelijking met wat ik de vorige jaren in Zuid-Amerika meegemaakt heb, slechts een luttele 1000m, maar in schoonheid moeten ze niet onder doen. Naast de puertos zoals de passen hier genoemd worden zijn er ook nog tal van watervallen te bekijken, die onze pietluttige Watervallen van Co doen verbleken tot een miezerig druppelende kraan. De enige tegenvaller vandaag is het Monumento Natural de Ojo Guareña in Quisicedo, waar ik niets anders vind dan een parking met picknickplaatsen en een interpretatie bord waaruit ik zelf niet kan opmaken wat dit nu eigenlijk inhoud. Er staat vooral informatie op over de wandelingen die je in de buurt kan maken.
Afbeelding
Zelfs het overwegend grijze weer met natte uitspattingen heeft de stemming niet kunnen drukken, af en toe droeg het zelfs bij tot de indrukwekkende sfeer die het landschap uitstraalde. Of het nu spectaculaire rotspartijen waren of bergen die geheel uit mos leken te bestaan, de laaghangende bewolking voegde er soms zelfs iets mystieks aan toe. Weinig bewoning hier ook, maar wel vele weiden afgebakend met stenen muurtjes zoals je ze ook in Ierland terug vind. Bruine koeien en paarden lijken hier wel te aarden. Verder wel wat oude stenen gebouwen die me echter eerder stallen lijken te zijn en af en toe dan toch een dorpje, meestal in een dal. Eén van deze dorpjes wordt mijn stopplaats voor vannacht: in Lanestosa heb ik tijdens het plannen een camperplaats gevonden, waar faciliteiten als zwart- en grijswater lozen, drinkwater innemen en elektriciteit voorhanden zijn. Het water lozen en vullen gratis, de elektriciteit betalend aan 5€ voor 24u, met douche is het dan 8€, maar die heb ik in de camper. Je moet bij één van de handelaars in het dorp gewoon de kaart afhalen, en de prijs + een waarborg van 5€ betalen. Jammer genoeg is het dichtstbijzijnde restaurant op meer dan een kilometer van de camperplaats en dus maak ik mezelf een spaghetti klaar. Eindelijk ook wat tijd om het reisverhaal aan te vullen. Om 4u ’s morgens nog een nare verrassing: de beloofde 24u elektriciteit blijkt een utopie in mijn geval en zelf een moedige daad om de kaart aan de elektriciteitskast te houden bij nacht en ontij verhelpt hier niet aan. Geen idee of dit bij mij alleen het geval was en dus éénmalig, gezien er verder geen campers aanwezig waren. Voor die luttele 5€ maakt het me niet uit, doch vervelend was wel dat de CPAP uitviel tijdens de nacht.
Afbeelding

_________________
Eigen websites: Reiswebsite; http://www.yohani.be/reizen/ Zelfbouw camper; http://www.yohani.be/campersite/


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 10 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 11 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: urbanus


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling