CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 18:19

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 22 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Mijn psychiatrisch verslag deel II sept, okt, 2020.
BerichtGeplaatst: 09 nov 2020 18:41 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
.



Afbeelding



7/10 De Litoranea del Gargano.



Wie mij zou vragen of ik de Litoranea terug wil nemen om Vieste nog eens aan te doen verklaar ik voor zot.
Duizend angsten doorstaan wij op de kustweg tussen Rodi en Peschici.
Zweetdruppels tot in mijn bilnaad!
Nooit meer, mai più, jamais de la vie, nie wieder, never again om het nog eens duidelijk te maken.
We dachten het een en ander al meegemaakt te hebben maar dit...is tot en met de laatste zweetdruppel waard.
Slecht wegdek, smalle en scherpe curves, de uitstekende rotspartijen en allerhande begroeiing deden mijn tikkertje doorslaan.
Ik had telkens de indruk dat het de anderen waren die zo slecht reden.
Waarom rijden die sukkels altijd in jouw richting?



Afbeelding



Op de Eden Blu staan we letterlijk met de motorhome op het strand, de Eden beschikt over een spartaanse uitrusting maar alles functioneert degelijk.
Om te bekomen van de inspanning doen we een strandwandeling na een deugddoende glas kalmerende druivensap.
Even het hoofd leegmaken en ons fysiek wat ontspannen/inspannen.
Heen en terug van het oostelijkste gelegen stukje in Vieste om wat herkenbare foto's te maken.
Een zevental kilometer stappen.



Afbeelding



We vernieuwen onze geloften aan de voet van de Scalinata dell' amore.
Dit soort trappen typeert Vieste een beetje. Smalle steegjes en veel trappen.
We blijven beneden voor een selfie om de wereld te laten zien dat we nog steeds aan elkaar verknocht zijn.
Zoals de legende van Pizzomunno en Cristalda.
Enkel beneden, bang om onze romance te beëindigen in een of andere pronto soccorso of spoed...
Te voet doen we die afstand ook niet meer.
We krijgen daar wel interessante gesprekken mee, dat wel, er brand nog steeds een vuurtje bij ons.
We slapen die nacht zalig onder een donkere hemel op het strand.



Afbeelding



8/10 PESCE-EEH!!!



Iedere ochtend rond negen uur passeert er een vishandelaar met zijn oude roestige nog redelijk goed bewaarde Apecar.
Je hoort hem al van ver komen daar hij op de strandboulevard tegenover iedere camperplaats of camping luidkeels PESCE-EEH roept.
De laatste klinker van pesce herhaald hij nog eens zodat de amusante roep in mijn hoofd blijft hangen.
Ik roep mee...eeh!



Afbeelding



"Cozze! Vongole! Pesce spada!" schreeuwt hij nog eens.
In zijn met een zeiltje bedekte bak liggen een zes of achttal bakken met vis op ijs.
Ik zie wijting, zwaardvis, mosselen, venusschelpen garnalen en nog wat andere voor mij onbekende filet soorten.
Ik vraag een kilo mosselen en een halve kilo venusschelpen om een spaghetti allo scoglio te bereiden.
"So tanti hè" zegt hij tegen mij. Dat het veel is daarvoor.
"Facciamo una pepata allora" zeg ik "dammi ancora un chilo di cozze per favore."
Gewoon een mix van mosselen en venusschelpen in de pot.
"Io ne mangio tre chili da solo." antwoord hij in de hoop dat ik dan waarschijnlijk nog een kilo extra zou kopen.
"Facciamo dieci euro dai" bij de vraag hoeveel ik moet.
"Ne ho messo un po' di più..."
'T Is overal hetzelfde op markten en kramen...mag het een beetje meer zijn.



Afbeelding



Some good olive oil zoals Carluccio zaliger zou zeggen, look, chilipeper, gember voor een Aziatische toets, kerstomaatjes, peper en weinig zout, peterselie of koriander wie dat lust.
Dat laatste hoef ik niet en gebruik dat nooit, zeepsmaak voor mij, weet je ...
Mosselen en venusschelpen in de pan, vuur aansteken, kruiden en groenten erover, opschudden en als ze even open zijn besprenkel ze met wat witte wijn, deksel dicht en wacht dan nog een minuutje, ze zijn overheerlijk met een stukje brood.
Dit allemaal op het strand naast je mobie vanzelfsprekend.
All'aperto.



Afbeelding



Namiddag zijn we in een mum van tijd met onze fietsen in Vieste.
Zover we kunnen laveren we door de steegjes en dan een klein stukje over de rotsen om nog eens een typische of herkenbare foto te nemen van Vieste.
Dat laatste doe ik dan alleen, met argusogen in het oog gehouden door een bezorgde Liliane.



Afbeelding



9/10 Olio, troccoli e bomba.



Deze ochtend krijg ik van Pesce-eeh-man de tip om het binnenland te verkennen met de fiets.
Dat nemen we ter harte ondanks dat we daar zelf zouden opgekomen zijn.
Nadat ik mijn visfilets betaalde en in plaats van kleingeld wat scampi in de plaats kreeg om de som af te ronden.
Cia-ao PESCE-EEH!!!



Afbeelding


Komende van Rodi of eender waar vanuit het binnenland zie je olijfgaarden.
Kilometers ver niets anders dan olijfplantages en boerderijen in een heuvelachtig landschap
Weinig wijngaarden.
De wegen zijn redelijk smal en geaccidenteerd.
Niet voor lang echter want dit weekend passeert de Giro, dit geheel ter zijde.
Waar de Giro passeert krijg je een mooi en nieuw asfaltlaag over de oude weg...dit fietst dan wel aangenaam.
Hier en daar in privé tuinen zijn ze al aan de pluk bezig met een soort trimmer op een lange steel.
Dit heb ik nog nooit in het echt gezien.
We stoppen af en toe om dit schouwspel te bekijken.
Naast de weg zijn er op strategische plaatsen borden geplaatst met de opschrift Vendita Olio Vino Salumi Produzione propria.
Producten van de boer...de raccolta is bijna bezig.




Afbeelding



Onze aandacht wordt getrokken door de aanwezigheid van een oude man zittend in zijn plantage.
Olio 8 € al litro! Staat er op een bord naast de ingang.
Een stilleven met roestige oude lege olieblikken in verschillende formaten op een tafeltje moet het geheel aantrekkelijk maken.
De oude man straalt een soort van rust uit.
"Buongiorno" zegt de man en benaderd ons "entrate, non aver paura" hij nodigt ons uit.
Legt zijn kruiswoordraadsel boekje neer.
"Questo è per fa vede" lacht hij ons toe wijzend naar het stilleven.
Hij is bijna tandeloos, zijn glimlach is aanstekelijk.
We doen ons mondmasker op en volgen de oude man.
Hij steld ons gerust als hij ziet dat we voorzichtig op een afstand blijven.
"Qui non serve..."
Hij heeft gelijk.



Afbeelding



"Questa pianta ha mille anni," verteld hij niet zonder enige trots "quella in fondo duemila...vai vai"
Er volgt een voor mij prettig en aangenaam gesprek.
De Lire komt aan bod, zijn werk, zijn pensioentje waar hij amper mee rondkomt.
Het getrouwde leven en kleinkinderen.
"Poi i bambini bisogna lasciarli." Je moet ze loslaten de kinderen zegt hij gelaten.
Als een wijze man benadrukt hij hoe belangrijk de gezondheid is en vraag achter mijn kwaaltjes.
Als laatste wens, zegt hij, wil ik sterven voor mijn vrouw.
De man kan zijn plan niet trekken zegt hij niet echt overtuigend.
Dat is mijn wens ook!
Dat eerste, het heengaan is niet omdat de man zijn plan niet kan trekken...de pijn...als je alleen achterblijft zonder Liliane.
Hij verkoopt mij een bus olie van een liter uit zijn dieci quintali olievoorraad en nemen afscheid van elkaar.
"Sono qui fino domenica" roept hij nog "Cia-oo!"
"Ci vediamo, salve!"



Afbeelding



Na een leuke omzwerving tussen olijfgaarden en afgelegen boerderijtjes bereiken we Vieste waar de aankomst van de Giro gepland is.
Zebrapaden worden terug gewit, putjes netjes gevuld met een asfaltlaag, straten worden geveegd, iedereen is naarstig bezig met de opsmuk.
Wij stoppen voor een etalage uit de jaren stilletjes, de etalage bestaat uit een goudkleurige alu kader, de deur is open en er hangen slierten plastieken kralen als kunststof vliegengordijn.
Pasta fresca vermeld een bord bovenaan de ingang.
"Tutta buona." zegt een wachtende vrouw buiten en wijst naar de foto's buiten waar de soorten pasta afgebeeld staan.
Ik wil iets van de streek.
"Troccoli" antwoord de madam achter de toog "due matasse bastano".
Ik ben eventjes van m'n melk. Lang geleden dat ik dat woord nog gehoord had.
Ze neemt de hoopjes licht gevlochten verse pasta en zegt "Un'euro e quaranta centesimi"
"La bomba?" vraag ik...wat is dat?
"Quattro euro, sugo piccante, a me piace sul pane sulla pasta...dove vuoi" zegt ze met volle overtuiging.
Vandaag eten we troccoli met een pikante sausje.
Troccoli?
Een dikke spaghetti soort, vierkant van vorm, gemaakt uit enkel water en bloem, geen eieren.
Eenvoudig eten, cucina povera maar super lekker.
Bomba?
Een pittige tapenade van vurige pepertjes.
Met niets iets lekkers toveren...dat kunnen ze hier als geen ander.
"Kijk Fra! Hier hebben ze Primus!
't Is bijna middag.
Liliane heeft oog voor details.



10/10 Giro, poetsbeurten, stommiteiten, budgetbeheer...



Vandaag krijgt de motorhome een poetsbeurt.
Je kent dat wel, matten eruit, een beetje met nat poetsen, ( niet te veel ) de wc krijgt extra aandacht, het dashboard wordt met de swiffer van stof ontdaan.
Voor-en zijruiten met instanet of iets dergelijks spic&span streeploos gereinigd.
De wc cassette legen en kijk...daar gebeurd de vrees van menige camperaar.
De afsluitdop gaat mee het gat in...hoe dom!
Ik noteer in mijn to do lijst voor als we terug zijn:
-trap herstellen.
-ongeval papieren opsturen.
-wc dop kopen.
-dommerik.
De Giro? De tijd om deze zin op te schrijven en die was gepasseerd.
Ver moesten we niet lopen, net tot buiten de camping.
Niemand herkend, zo snel waren die jongens.
Budgettair staan we nog goed.
Scontrini, betaal bonnetjes in het Vlaams, worden nauwgezet dagelijks bijgehouden en opgeteld
De kosten zitten nog binnen de perken, voornamelijk wegens een strikte regel dat eeuwenoud effectief zijn nut bewezen heeft en nog steeds van kracht is.
Namelijk, niet erover gaan.



Afbeelding



11/10 Niksen in Vieste, visite naar de olieman.



Afbeelding



Blijkbaar zijn er veel die morgen vertrekken.
Dat kan je afleiden aan de, meer dan anders, drukke werkzaamheden rondom de campers.
Luifels worden ingedraaid, tafels en stoelen zijn na de middag al opgeruimd.
De buiten vloermatten zijn weg, dat is een duidelijke hint.
Weeronline voorspeld zelfs minder goed weer, voor enkele dagen weliswaar.
Wij zitten nog in twijfel en dat zit mij dwars.
Ik doe mee als een schaap in de kudde.
Ik ruim ook op.
Fietsen wil ik nog eens doen.
Naar Paolo de olieman.
Wie Paolo Lopriolo wil zien kan hem op Youtube bewonderen.
Den oudsten met geruite hemd, filmpje uit 2016.
Dezelfde hemd toen en nu vier jaar later dezelfde, opgefrist.
MIAa3nBabbQ
Vieste-la raccolta delle olive als duiding.
Een paar jaar jonger als mij maar wat een wijsheid en zalige mens.
"Je betaald 2 € meer voor één liter olie...als je een blik van 2 liter koopt is die toch goedkoper?" vraagt hij mij.
"Un litro quà, un salame di là, vino da non so dove...il cofano si riempie!"
Ik leg hem de problematiek van het overgewicht uit.
"Hoe oud is je plantage en wie heeft die aangeplant?" vraag ik hem daarna.
"Eh...nei tempi della Magna Grecia..."
Ik krijg mij daar een geschiedenisles om achterover te vallen.
He-le-maal plausibel en geloofwaardig.
Olieman heeft tijd genoeg om daarover na te denken, dagenlang tussen zijn olijfbomen zit hij te filosoferen.
De bomen hebben hem alles verteld.
Ik zou hem graag als vriend hebben. Hij is jonger dan ik en weet veel.
Gelukkig en tevreden zijn.
Geef mij nog een liter van je goede olie!



12/10 Regen is rijden



Met tegenzin verlaten we de plaats.
Bij het afrekenen vraagt men mij of ik een factuur wil hebben als bewijs.
No...nee als het voor mij ook gunstig is...
Ik spaar vijf €€€€€, daar kan ik toch iets mee doen.
We rijden door dezelfde kronkelende kustweg als bij de heenweg.
Er is minder verkeer en ik profiteer van een voor mij rijdende vrachtwagen.
Daar gaat iedereen voor aan de kant.
Het regent ondertussen.
De snelheid ligt laag, ik zweet niet meer.
De spaghetti met krab mag ik op mijn buik schrijven, dat is niet voldoende reden om meteen in Lesina te stoppen bij Area Oasi.
Stoppen doen we in Lanciano, regio Abruzzo, alwaar het begint te gieten zodra ik de handrem optrek.
Liliane maakt het eten klaar, ik val als een blok in slaap bij de laatste hap.
Het glaasje wijn?
De inspanning?
Pijnstillers?
Liliane doet de afwas en laat mij liggen.
Als ik wakker word stel ik Liliane voor om nog eens een blok van 200 km te rijden, het regent immers.
Ze stemt toe.
De shorts zijn opgeborgen ondertussen, een lange broek en een beetje deftige kleding is de outfit vanaf nu te dragen als we steden bezoeken.
Tegen het avondeten te Ancona trekken we de handrem op naast het drukke centro commerciale.
Eten klaarmaken doen we niet, we halen iets uit de super uitgeruste reparto gastronomico.
Iets lekkers.
Porchetta...mhhh.



13/10 In Corinaldo is alles gratis.



Afbeelding



Dat bestaat nog. Stroom, water, parking...all for free.
Niet de hoofdreden dat we hier zijn.
Corinaldo staat op de lijst der "Borghi più belli d'Italia".
Het zicht vanuit de camperplaats naar de heuvelstad is al onbetaalbaar, daar zou ik zelfs iets voor willen geven, zo mooi en uitnodigend!
Het eerste wat we doen is naar goede aloude gewoonte het infokantoor opzoeken voor een plannetje.
Lilianetje heeft het plannetje, ik neem de kiekjes.



Afbeelding



Vergeet de Cento Scale niet, zegt een man met een filmcamera in de aanslag, alle toeters en bellen eraan zo te zien aan de grootte.
Een professional.
En de Pozzo della Polenta, ken je het verhaal?
De man was bezig met een reportage voor de Duitse ZDF...ken je die?
Dat is toch die zender dat Bonanza uitzond in een abominabel Duits gedubd.
Mijn eerste zinnen Duits leerde ik door ernaar te kijken.
"Mein name is Hoss Cartwright, geben sie mir die kanone..."
Liliane? Zij was aanvankelijk fan van Little Joe maar schakelde over naar Adam.
Ze hield van zwartharige mannen.
Ik was blond...?



Afbeelding



14/10 Urbino 45 jaar na datum.



Afbeelding



De herfst heeft definitief zijn intrede gedaan. Het groene van de nog steeds zomerse Puglia heeft plaats geruimd door het kleurrijke palet van de Marche.
Meer bossen en wijngaarden. Minder olijven.
Die hebben nu alle schakeringen tussen het geel en het roodbruin.
Urbino kennen wij zoals ik in mijn vorig verslag beschreef door tijdens onze jonge jaren telkens de kust van Rimini aan te doen.
Urbino maakte deel uit van een uitstapje.
Urbino ademt kunst, renaissance, schoonheid.
Ik wilde indruk maken op Liliane door kunstzinnig over te komen.
Ik slaagde erin door minutenlang voor een schilderij te gaan staan, neem nog het memoriseren van de bijhorende info, geef hier en daar een weetje bij de juiste schilderij en je bent op de goede weg.
We hebben er enkele galerie, mostre en musei bezocht.



Afbeelding



Niets daarvan deze keer, we krijgen onrustwekkende berichten.
Regio's in Italië kleuren van groen naar oranje en meer...
Wij proeven van een espresso op de Piazza, rondom ons prachtige middeleeuwse architectuur.
Kijk Liliane, renaissance ten top.
Meer nog genieten we van het slenteren door het doolhof van steegjes en pittoreske zichten.



Afbeelding



15/10 Terug in het noorden. Piazzola 66.



Afbeelding



Ruim gesproken, regen over de ganse peninsula voor de komende dagen zegt de weerman van Rai Radio I.
Voor de regio rondom het Garda beloofd men een mild klimaat tot en na het weekend.
Wij moeten terug om op een gezapige tempo de terugkeer aan te vatten.
Als een volleerde co-piloot geeft Liliane mij alle mogelijke overnachtingsplaatsen door die op de terugweg liggen.
De kustplaatsen.
Brisighella.
Bologna .
Modena.
Carpi.
Sabbioneta.
Mantova.
"Ze zeggen mij momenteel niks Liliane" geheel ongeïnteresseerd van de aangeboden tips
Ik ben helemaal verloren, een dip.
"Weet je wat Fra?" fluistert zij me toe "rij toch tot in Lazise en parkeer je op die parking daar...gratis?"
"We wachten tot morgenochtend om de Campeggio Comunale op te rijden, zondag kijken we naar de koers, een Omerke erbij en daartussenin cadeautjes kopen voor de kinderen?" voegt ze daarbij.
"En een pizza eten!" antwoord ik geheel opgefleurd.
Liliane heeft goede alternatieve ideeën.
Luisteren naar je partner kan soms voordelig zijn.



Afbeelding



Liliane merkt ook op dat dit een beetje thuiskomen is.
We doen het Gardameer regelmatig als we in de buurt zijn.
We kennen de streek als onze broekzak.
Hier doen we meestal onze laatste inkopen eer we de sprong naar huis wagen.
Een beetje wijn de Valpolicella, olie van de streek, polenta, grana, sopressa en baccalà.
Alle dingen die wij thuis in België ook kunnen kopen.
Net dat tikkeltje lekkerder, maken wij onszelf wijs.



Afbeelding



66 is de nummer van de pitch dat we kiezen op de camping, een upgrading daar het perceel ons toelaat om de ganse namiddag van de zon te genieten.
Ze is ruimer en dicht bij alle comfort.
Enkel dat de nu opgewekte gesprekken hier en daar opgevangen meer Italiaans klinken dan Duits.
Het weekend wordt een Italiaanse overrompeling.
Het is nu of nooit het moment om een pizza te nuttigen!
Anders zal het tutto occupato zijn of op elke tafel riservato.



16/10 Pizza bij Cordonega.



Het werd een hele queeste om de juiste pizzeria te vinden.
Volgende voorwaarden waren van kracht en waren noodzakelijke vereisten.
Niet te ver van het centrum, een mooi zicht, veilig voor de tegenwoordige situatie maw niet al te druk, wat op zich een moeilijk gegeven is.
Geen volk kan een slechte zaak betekenen.
Veel volk een gevaar...
We hadden op voorhand een strategie uitgekiend.
Nonchalant de pizze bekijken die op een bord liggen en becommentariëren.
Een luchtige rand, mag iets of wat geblakerd zijn en stoffig van de bloem, niet zompig en naarmate het mogelijk is om dat te onderscheiden krokant.
Ze moet niet belegd zijn met rucola, daar verberg je iets mee, de ingrediënten aantrekkelijk.
Last but not least, geen exotic fruit erop om ananas niet te noemen.
We moesten beide over een keuze eens zijn.
Uiteindelijk komen we terecht waar we altijd terecht komen.
Bij Cordonega.
Iets trekt ons steeds daarheen. De uitstraling en zorg voor de klant.
Maar ook...DE FORNO A LEGNA!
Geen forno a legna geen smaakvolle pizza, punt.
De prebilizia voor mij: pikante salami en tonijn met ui. Extra pikante olie on the side.
De gustosa voor Liliane: gegrilde aubergines, ham en schilfers grana.
1/4 Valpolicella.
1/4 Lugana.
Caffè en un corretto grappa.
Voor de klantenbinding krijg je er als afsluiter een digestief.
Met een Omer later in de avond gedronken in de mobie sloten we de dag af.
Het beste van twee werelden.



19/10 Charmant Riva



Afbeelding



Nu zouden we in Zwitserland zitten, ergens aan een of andere watervallen.
Schaffhausen, in mijn roadbook. Die is ondertussen geheel naar de vaantjes.



Afbeelding



In de plaats daarvan bevinden we ons hier aan een tafeltje van het Yachting Bar Porto van Riva del Garda met een trapje hoger als het fenomenale zicht in Innsbruck.
Ik vroeg mij toen af of er iets fenomenalers bestond.
Geniaal, geweldig...toen dronken wij er een pilsje van de streek en genoten van het zicht.
Nu doen we hetzelfde maar met een Lagrein voor mij, een Gewurztraminer voor la signora en de aanwezigheid van de bergen.
Bijna dezelfde bergketen met enige overdrijving maar aan de zuidkant.
Termeno ligt hier noordelijker, iets hogerop Lagrein in Zuid-Tirol.
Ik probeer de draad te hernemen van hetgeen ik gepland had voor de heenreis maar dan in omgekeerde volgorde.
Bergen, heb ik iets met bergen?



Afbeelding



20/10 Fietsen naast de A22 Autostrada del Brennero.



Het is altijd mijn wens geweest om in de Val d' Adige te fietsen of te wandelen.
Daarmee bedoel ik naast de autostrade.
Naast de autostrade? Laat me even uitleggen.
Wie heeft ze niet gezien, de joggers, de wandelaars of fietsers naast de A22 op hun eigenste tempo daar staan te euh...doen wat ze doen in een prachtig decor.
Dit terwijl jij jachtig op de gladde snelle geasfalteerde Autostrada del Brennero richting zuiden sjeest op zoek naar ik weet niet wat?.
Mijn wens komt nu in vervulling.
Rare wens maar de rust dat dit tafereel mij gaf wilde ik ook.
Rust in mijn kop, ervaren wat de mensen die hier wonen ook ervaren.
Dat stel ik mij dan zo voor, fietsend met links en rechts van mij majestueuze bergen, een verharde kronkelend fietspad, in de verte een dorpje annex kerktoren, een spoorweg met treintje...
Een pittoresk berglandschapje tiens, zo eentje dat je ergens achter een etalage van Märklin ziet of iets idyllisch van Käthe Wohlfahrt.



Afbeelding



Gek dat ik telkens de perfectie wil nastreven.
Mijn zoektocht naar de ultieme bevrediging....wa...?
Niet verder lezen als je iets van vulgaire insinuaties zoekt.
De liefde is mij te kostbaar.
"Nu zijt ge blij hé Fra" zegt Lilianeke "ik zie da!"
Ze kan mij perfect doorgronden.



Afbeelding



We fietsen vandaag ietske meer dan 30 km heen en terug vanuit Trento richting noorden tot een dorpje waarvan ik de naam vergeten ben en waar de kerktoren iets hoger uittorent dan de daken.
Verder rijden we naast een spoor in het dal waar een trein net passeert.
We fietsen op enkele meters van de vangrails van de A22.
Alles bij elkaar is dit wat ik zocht en vond.
Ik vermoed dat sommigen vanuit de passerende auto's zitten te dromen om nu in mijn plaats te zijn...



21/10 Valsugana Pista ciclabile.



Eentje uit de verlanglijst en na wikken en wegen misschien wel de mooiste.
Ik maak endorfines aan van onder de indruk te zijn.
Deze is om in te kaderen. Er zijn geen superlatieven meer om dit te beschrijven.
Daarvoor rijden we de Valsugana in.
Deze vallei, grenst aan regio Vicenza en is voor ons een beetje een thuismatch.
Belangrijke bezienswaardigheden als de ciclabile je interesse niet opwekt zijn het Levico en Caldonazzomeer, dieper in het dal waar de rivier Brenta loopt, Borgo Valsugana waar wij zullen overnachten.



Afbeelding



Vandaag blijft de mist hangen tot bijna etenstijd.
Voor de normale mens en voor ons is dat het middagmaal, je weet wel als de kleine wijzer op 12 h staat en de grote ergens na 12h en 13 h bengelt.
Belangrijk voor ons om structuur te hebben, een zekere orde in de dag.
Ontbijt, middagmaal, avondeten.
Zekerheden in ons leven...
Waar zit ik nu?
Oh ja, Borgo Valsugana, net buiten het centrum op loopafstand en naast de rivier de Brenta.



Afbeelding



Een toeristische attractie is de Pista Ciclabile della Valsugana.
Die loopt zelfs dwars door het historisch centrum van Borgo, dit stukje is wat minder maar bon, het centrum moet ook bekeken worden en is van toeristisch strategisch belang.
Voor de rest loopt dit prachtige fietspad van min of meer 70 km lengte vanuit Pergine in het noordwesten, naast de meren en de Brenta tot in Bassano del Grappa in het zuidoosten van Borgo Valsugana in zijn geheel op een autoluwe en bijna zo goed als afgescheiden fietspad.



Afbeelding



Meteen na het vluchtig bewandelen van de markt en het verorberen van een bord baccalà alla Vicentina uit blik met de daarbij horende polenta maken we ons klaar voor de fietstocht.
De mist is net opgetrokken in deze smalle vallei en het is nog vrij koud, vooral nu tijdens de herfst omdat zon lang op zich laat wachten eer de eerste zonnestralen over de bergkam heen stralen.



Afbeelding



Wij doen een verkorte versie van de ciclabile, goed voor over 40 km fietsplezier, landschappelijk buitengewoon en geheel bevredigend voor het brein...
Thuis op voorhand vanzelfsprekend uitgestippeld en bestudeerd.
We fietsen oostelijk richting Tezze en verder.
Voorbij Grigno wil ik stoppen om bij een kapel opgericht ter ere van Sint Barbara, er is een lijst van tientallen dode mijnwerkers naast de patroonheilige, even stil te staan daarvoor, meer niet.



Afbeelding



De Ciclabile Valsugana is een perfect uitgeruste fietspad zoals beschreven op vele sites.
Bici Grills, rustplaatsen, onderhouds stations etc
Wij verkiezen om in één trek tot in Tezze en wat verder te fietsen om bij driekwart van de route bij het terugkeren een rustplaats op te zoeken.
"Due birre alla spina". vraag ik.
"Tedesca o la Eineke?"...euh.
We zitten in het zonnetje in een bici grill met een uitstraling van een berghut.
Dik hout, noorse den vermoed ik, passend in het bergachtig decor.
Op de parking amper twee fietsen...die van ons.




Afbeelding



Shorts en zomerse toestanden kan je hier vergeten, als de zon om 15 h achter de berg neerdaalt doe je best een dikke jas en zelfs handschoenen aan.
Bij Bar Roma in het centrum van Borgo na de fietstocht, wat denken jullie?
"Un rosso nostrano en un bianco secco per la signora"
"Accomodatevi che vi porto io fuori la roba" zegt de ober.
Binnen in het café merk ik een publiciteitsbord met Jupiler als opschrift.
Hoezo Jupiler in Borgo?
Er zijn veel teruggekeerde migranten hier die zelfs samen met wat leed ook wat goede dingen met zich terug meebrachten. Niet?
Dit vernam ik ook op de markt deze ochtend toen een dame mij vertelde dat ieder jaar "Dei signori del Belgio vengono qui ogni anno per la grappa".
Kijk zo een simpele zin maken mij dan week en emotioneel.
Je roots nooit vergeten. Grappa is daar een van.



Afbeelding



22/10 Eisack-Isarco, Klausen-Chiusa.



Hier spreekt men twee talen, Italiaans en Duits.
Ik moet onbewust aan Lindeman denken, de cité waar ik geboren ben.
Daar zoals hier schakelt men moeiteloos van een taal naar de andere, afhankelijk wie men voor zich heeft.
De receptioniste van Camping Gamp met ristorante albergo annex area camper zegt mij dat Tirol rood is voor de terugkerende Duitsers en dat ze in quarantaine moeten.
Voor ons zorgen om even voor ons uit te schuiven.
"Noi andiamo nach Belgiën" mix ik moeiteloos terug.
Mijn roots niet verloochenend, Lindemans, slang?



Afbeelding



We placeren ons in het zonnigste gedeelte van de camperplaats beneden grenzend aan het busstation.
Hier gaan we een laatste fietstocht maken op Italiaanse bodem richting Brixen, Bressanone.
Het fietspad loopt naast de Etsch oftewel de Adige en hier stop ik met de tweetaligheid, puur voor het gemak.



Afbeelding



In Bressanone zijn we perplex en denken meteen aan de woorden van de receptioniste van camperplaats Gamp.
Tirol is rot fur die Deutschen.
Geen wonder, mensen dragen geen mondmasker in het drukke centrum, begroeten elkaar met een knuffel en lebberen elkaar af. Een heuse orgie!
We vluchten...de Tirolers zijn een je m'en fous en apart volkje in Italië met hun autonome regio...Rome heeft hier niets te zeggen!
Je moet iemand met de vinger wijzen hé.
In alle stilte denk ik dat hé.
Ik ga hier niet staan roepen.
Wat een contrast met het arme volgzame zuiden, dit hadden we niet verwacht.
Ik moet aan pesce en olieman uit Vieste denken, warm, joviaal, berustend en gelaten.
Hier, koud en killig.
Ach 't is maar een indruk.



Afbeelding



We stoppen bij de terugkeer van onze deugddoende fietstocht aan een imbiss, ja zo heet dat hier.
De geur van gebrande kastanjes trekt ons aan bij naderen van Chiusa.
Een oude man haalt een mand uit een rokende oven.
Schudt de inhoud in een andere mand, een hoop schilfers en as vliegt in het rond.
"Gepofte kastanjes!" roep ik meteen tegen Liliane.
Ik kan niet weerstaan aan de drang.
"Caldarroste, zwei porzionen, un rosso e un weiswein secco" zeg ik tegen de uitbater van de imbiss.
Mijn buikgevoel is zalig wegens herinneringen uit mijn kindertijd.
Gepofte kastanjes met warme wijn, dat mocht als klein kind...toen ik in Lindeman en thuis woonde.



Afbeelding



23/10 Zum letzten mal, das Forggensee.



We hopen morgen op een droge dag in Fussen om rond de Forggensee te fietsen.
In afwachting, er blijft niet veel over van de dag na de Brennero en de Fernpaß gedaan te hebben, wandelen we naar de Festspielhal aan het meer.
Enkel niet alleen voor het onbetaalbare panorama, dat is meegenomen.
We bestellen een König Ludwig und ein weiswein trocken en vullen het contactformulier in.
Ach ja, dat papiertje moeten we ook nog invullen bij onze terugkeer voor we de grens oversteken en dan quarantaine...



Afbeelding



De fietstocht rondom het meer?
Een belevenis op zich ondanks de nattigheid en het met koeienvlaaien bezaaide fietspad.
Een 38 km lange tocht met als bonus af en toe een opklaringske en telkenmale mooie uitzichten.
Voor mij een geslaagde tocht en voor de ganse vakantie...tja...dat moet ik nog vragen aan Liliane.



Afbeelding



"Liliane! Lili-aaaaaane, zeg eens" stel ik haar voor "is da goed als we Biberach, Ludwigsburg, Michelstadt, Alzey en Montabaur aandoen? Nog een week te gaan!"
Stilte.
Nog eens "Lilia-ane? Ben ik goed bezig..?"




Bedankt voor het lezen,
Franco en Liliane Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 21 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 22 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: klotser 2, loupe


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling