CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 28 maart 2024 17:23

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 13 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: De schuldige is de bloedworst, 2020/2021.
BerichtGeplaatst: 01 feb 2021 09:39 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35305
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
Trumatrubbles.



Afbeelding



Op 19 december 2020 heeft bloedworst toegeslagen.
De kachel Truma 6000 heeft het begeven tijdens ons verblijf in Aarschot onderweg naar ergens...
" Ja Liliane! Het is zover, de kachel doet niets meer. "
We bekijken elkaar en trekken gelaten onze schouders op, dit zat eraan te komen.
De kachel is aan haar einde gekomen, ze is uitgemolken.
Een laatste puf en ze deed niets meer, ze heeft het opgegeven.
Gelukkig is het nogal redelijk zacht meteorologisch-gewijs.
Bovendien is er op de camperplaats stroom voorhanden om ons een beetje, met een elektrisch kacheltje dat net onder de maximale ampères ter onze beschikking nog kan aangesproken worden, op te warmen.
Net voldoende om het 's avonds aangenaam te houden.
De rest vullen we aan met een vleugje liefde en de accessoire van de gemiddelde camperaar, de fleece.
Dit op aanraden van mijn lieftallige Liliane, altijd een spontane flapuit met af en toe verbazend goede ideeën.
De fleecejas, het uniform sinds enkele decennia in omloop tussen het campervolk.
Het euvel aan de kachel manifesteerde zich al geruime tijd, iets wat mij toch zorgen baatte.
Nu is het eindelijk zover, er is niets zo erg dat maar af en toe werkt.
Ik heb liever zekerheden in het leven, halfslachtig gedoe is iets wat ik nooit gemogen heb.
't Is kapot of niet! Ik hoorde dat aan de ventilator, moeizaam draaiend om dan precies los te komen, bijkomende probleem, een niet te houden hitte rondom de kachel na een tijdje blazen.



Afbeelding



Een draai eraan hielp de kachel aan zijn gekende geblaas.
Mijn vinger tegen de centrale as duwen hielp de toeren omhoog jagen.
Hallo?
Mysterie!
Nu heeft ze het opgegeven, ' ze ' noem ik haar, onze Truma 6000 is vrouwelijk.
Naamwoorden eindigend met een -a zijn in de Italiaanse grammatica vrouwelijk.
Ze luistert niet meer, zelfs niet als ik een kruisteken maak of mijn jeans oprol tot aan mijn knieën.
Op mijn kop staan? Vergeet het.
De garagedeur links en rechts tweemaal dichtdoen helpt ook niet.
Ze zwijgt, lijkt bijna Liliane.
Ze hebben iets gemeen, vertrouwelijk, als ze zwijgen, jagen ze mij op.
Een stevig zwaar Belgisch biertje verzacht de bekommernissen en we slapen dat weekend er moeiteloos doorheen.
We wachten tot na het weekend om daar iets aan te doen.
Herstellen, vervangen van...nieuw kopen...



Afscheid van een oude vriend



Afbeelding



Ondertussen is Nokia 3310 ook niet meer.
De letters def en de letter 3 wilden niet meer, ze weigerden dienst, na talloze capriolen over de grond is er ondertussen een tweede barst in het mat geworden schermpje verschenen.
Ik ben bijna verlegen om dat toestelletje boven te halen tijdens een oproep...
Mijn vriend van jaren, mijn gesprekspartner, verwittiger, oproeper heel vroeg in de ochtend of 's avonds laat, mijn communicatiemiddel met mijn toen hulpbehoevende ouders is niet meer.
De Nokiatune zal ik wel niet missen, meestal bracht het slecht nieuws de laatste jaren...
Familiehulp, het wit gele kruis nummer, zuurstof België, zuurstof Italië, specialisten geriaters en tal van andere hulptoestanden liggen eruit.
Vicenza was het vervangende naam dat ik gaf aan pa en ma, het vaste telefoonnummer van het appartementje dat ze betrokken in de Via Leonardo da Vinci in mooiste stad van Noord -Italie.
Vicenza, stad van de bigoli en polenta e sopressa, magnagatti.
De Nokia 3310 is nu vervangen door de coole Samsung Galaxy A51.
We hebben er twee gekocht, eentje voor Liliane en eentje voor mezelf.



Afbeelding



Ik heb er nog steeds geen voeling mee, cool en kil.
De A51 bedoel ik, niet Lilianetje.
De reden dat ik geen behoefte had aan een slimme telefoon.
Terwijl ik dit schrijf zegt mij dat ondertussen nog steeds niets.
Uitgezonderd de communicatie via WhatsApp en het uitwisselen van foto's smelt ik af en toe maar daar zit mijn familie voor een deel tussen.
De lachende gezichtjes van mijn kleinkinderen.
De nog speelse Sebastian, het mooiste meis van de wereld na oma, Arianna.
" Ik ben een meis " zei ze tegen ons spelend met haar eendjes in de afwasbak in de keuken amper wetende wat het betekende.
Ze begon de wereld pas te ontdekken.
Het meis is bijna vijftien...
Back to the Galaxy!
Je kan er veel mee, het doorlopen van de nummers op mijn Nokia bracht mij herinneringen op...de A51 weerspiegeld mijn lelijk gezicht, swipen!
De herinneringen slijten en een oude boom kan je nog enten...
We kopen voor elk van ons een beschermend leren hoesje, zoals d' echten.
Wit voor de brave, een zwarte voor de deugniet, ik.
We leren dat weekend zelfs 'de mobiele gegevens functie' uit te vinken.
We leren gestaag, eigenlijk is het meer wennen.
De schrik en stress is er al uit.
De eerste foto is ook al genomen.
Aarschot by night.



Afbeelding



Demonteren, testen en...niets meer.



Afbeelding



Het weekend is voorbij en ik heb thuis de moed gevonden om aan de kachel te werken.
Veel is er niet in het verschiet de komende weken.
Tijd zat dus.
Het moment om de mouwen op te stropen na lang twijfelen en nadenken.
Vroeger was er een tijd dat ik erin vloog zonder er stil bij te staan, ik wist alles toen.
Nu bij het ouder worden denk ik meer na en weet steeds minder.
Met de komende feestdagen gaat het te druk worden overal, motorhomes-op-restauranttoestanden en misschien de toeloop naar de kust hebben mij over de streep getrokken.
De Truma ligt eruit.
Drie dikke bevestiging schroeven, gasaansluiting, wateraansluiting en vijf buizen, meer is dat niet.
Op voorhand met mijn ondertussen superhulpje A51 heb ik wat foto's gemaakt hoe de stroomaansluitingen erbij liggen.



Afbeelding



Handig dat ding.
Zwartrode kabel, blauwwit, opletten waar ze komen...printplaat.
Tijd om te klussen, er is geen weg meer terug.
Ik troost me bij de gedachte dat als het niet lukt de Truma kachel meteen vervangen zal worden door een nieuwe.
Daar is wel enkele dagen meditatie en mentale voorbereiding aan vooraf gegaan
Een mail is onderweg voor een prijsofferte naar de dealer. Nieuwe kachel, zelfbouw...
De garage van onze Adria A660 SP is voor de helft gesloopt om overal goed aan te kunnen.
Ik zie dat de verwarmingsbuizen nogal wat verduurd zijn door de omgevingstemperatuur van de kachel.
Die gaan we ook vervangen, en isoleren en ...vuil en stof dat ik tegenkom!
Tijd om dit allemaal onder handen te nemen.



Tussen kerst en nieuw...



In mijn garage dat als tijdelijke werkplaats dient kom ik tot de conclusie dat alles werkt behalve de ventilator.
Voor de zekerheid breng ik die toch binnen bij mijn vertrouwens dealer.
Er worden afspraken gemaakt, de stukken en de reparatie kost een pak minder dan een volledige vervanging.
Ik heb niets te verliezen behalve als ik de prijs wil betalen voor een nieuw kachel.
Weeral nadenken, 't is 't een of 't ander, probleemloos verder met een goed gerepareerde kachel of probleemloos verder met een nieuw.
Een kwestie van moneten en keuzes maken in je leven.
Er is wel een probleempje, het verlof.
Na nieuwjaar komen de bestellingen pas binnen...
"Oké doe maar het nodige en bestel de stukken dat je nodig hebt Chris" en weg zijn we.
Het is een hele tijd geleden dat we verplicht moeten thuis blijven.
Hoe dit gaat aflopen weten we niet, enfin geen excuses meer om iets uit te stellen.
Alle verwarmingsbuizen voor zover toegankelijk krijgen een isolatiefolie rondom.
Enkele panelen worden daarvoor gesloopt.
Kilo's aan opgestapelde stof, schroefjes en andere toestanden dat je niet wil tegenkomen worden opgeruimd.
Alles wordt klinisch gekuist.
Combirollo's worden gedemonteerd, de veren bijgespannen, vliegenhorren gewassen...plannen worden gemaakt voor een make over.
Blijven we enkele jaren verder rijden al dan niet?
Wat moet er nog gebeuren?
Nieuw sloffen? Distributieriem? Lakwerk?
"Het kerstmenu Liliane!"
Een welkome afwisseling...feesten.
We knutselen tussendoor enkele dingetjes in elkaar met de door de jaren heen verzamelde wijnkurken.



Afbeelding



Andere trubbles...aangename en minder aangename.



Afbeelding



Het kerstmenu viel in de smaak.
De wijn gekocht ergens vroeger jaren, vermoedelijk in het Salon du Vin et de la Bière in Dunkerque was uitstekend, andere flessen werden gekraakt.
We nemen ons voor om van de verzamelde kurken een vliegenhor te maken voor ons terrasdeur.
Leuke vooruitzichten, wijn drinken...



Afbeelding



...ergens in Frankrijk aan de Loire of Bretagne, of aan de Moezel en iets zuidelijker in en om het mondaine Baden-Baden?
Waarom niet in Italië, dezelfde regio dat we aandeden in het late najaar van twintigtwintig toen we nog mochten?
Zouden we naar Zweden kunnen gaan, twee jaar op rij uitgesteld, hoe zot is da?
Nu is het afwachten.
We krijgen het bericht dat de kachel in orde is.
Verbrandingsluchtmotor Set en omgevingsluchtmotor Combi zijn vervangen.
De ventilator draait als een klokje, zacht zoemt hij op alle temperaturen, versneld als er naar wens meer wordt gevraagd.
Kortom, hij doet het!
Het werkje heeft mij wel een herniake bezorgt...



Afbeelding



Er zijn ook ander plannen gemaakt en afspraken.
Een make over voor de motorkap dient zich aan.
Iets wat verleden jaar moest gebeuren maar door omstandigheden naar een latere onbepaalde periode werd uitgesteld.
Onze lichtblokken mogen ook een kristalheldere aanblik krijgen.
Gaan we tegelijkertijd de bovenkastjes laten wrappen? Satijnwit of beige?
Dat grijs van de grill verder doortrekken op de motorkap?
Luxe problemen.
We zijn klaar voor een ritje naar carrosseriebedrijven en wrappers.
Een etentje bij een of andere pizzaiolo kan ook, een fietstochtje erbij?



21 januari 2021. Bloedworst slaat weer toe!



" Tiens Liliane, een symbooltje verschijnt op ons paneeltje?! "
" Waar ? "
"Ja hier op 't dashboard, werkt de frigo? Op wa staat die? "
" De batterijen laden niet op? "
In plaats van een rondrit aan de Maas rijden we noodgedwongen richting Rabbijns, onze garagist.
Ondanks de drukte mag de mobie even op de brug voor een kleine meting.
De alternator doet het niet.
" Volgende week mag die binnen, nu is het heel druk ..." zegt Rudy mijn garagist.
Wij lichtjes ontgoocheld, niets aan te doen.
Toeval?
"Liever nu dan ergens in het buitenland " zegt Liliane. Gelijk heeft ze.
Ze kan het goed plaatsen, beter dan mij.
Om de pijn en ontgoocheling te verzachten rijden we ergens waar er stroom voorhanden is.
Passantenhaven Pelt.
Enkel om het gevoel te hebben dat we eventjes weg zijn geweest.
Iemand moet de schuld krijgen...aliens? Het lot? Iemand moet er voor boeten...



Afbeelding



Bedankt voor het lezen
Liliane en Franco Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 12 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 13 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: loupe


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
cron
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling