CAMPERSITE.BE

Hét forum in verband met Motorhomes
Het is nu 29 maart 2024 08:20

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Forumregels


Klik hier om de forumregels te lezen.




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 8 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Ciao, tschüs, bonjour. Deel II van 51 kleurrijke dagen.
BerichtGeplaatst: 18 jul 2022 08:26 
Offline
Site Admin
Site Admin
Avatar gebruiker

Geregistreerd: 20 feb 2005 06:51
Berichten: 35306
Woonplaats: Houthalen en meestal onderweg naar...
.



Klik hier voor deel I.



Caorle, 15-16/ 6 .



Afbeelding



We tanken nog eens goedkoop in Slovenië wat enigszins de gepeperde rekening van Nature Hideouts verzacht.
Ondertussen is het uitzonderlijk warm vandaag en voor de komende dagen zal het zelfs warmer worden.
Ik krijg twijfels over mijn keuze om de gratis camperplaats in Palmanova aan te doen.
Gewoon een parkeerplaats bij deze temperaturen?
Het lot schiet ons echter ter hulp en beslist daar anders over.
Bijvoorbeeld de ellenlange langzaam rijdende file vrachtwagens voor en op de afrit van Palmanova verplicht ons door te rijden tot aan de volgende area di servizio.
Prachtig toch die naam, een plaats waar reizigers de mogelijkheid hebben om de reis te onderbreken, te ontspannen, te eten of te drinken. zo beschrijft het wéwéwé een "area".
"Het is nog een uurtje rijden tot Caorle, stel ik Liliane voor die het meteen eens is met mijn voorstel, in die omgeving eens zoeken? Koffietje aan de bar?"
Twee macchiati verder is de beslissing genomen, Caorle werd unaniem gekozen door Liliane.
Ik rij en zij leest al de beschrijvingen en voorzieningen uit het Acsiboekje luidop voor tijdens de rit.
Camping Laguna Village, een familiecamping met een korting periode voor Acsihouders tot in juli.



Afbeelding



We zijn er niet rouwig om dat we voor de Laguna Village kozen.
Veel bomen, aangenaam fris in de schaduw, ruime plaats.
Het verschil met Istrië merken we meteen na een kort bezoekje naar het strand.
Hier zie je een langgerekte zandvlakte honderden meters ver, niet minder mooi maar anders.
We kiezen een fietsroute uit een plannetje aangeboden door de receptie, eindelijk kunnen we hier bijna ononderbroken blijven fietsen in een voor ons nieuwe omgeving, wat het dan aangenaam en relaxter maakt.
Geen grillige kustlijn, geen rotspartijen, gewoon een vlakte, een biljarttafel.
Veel hotels, veel animatie dit gericht op de toerist met kinderen of gezinnen.
Schappelijke prijzen op het campingrestaurant, een fritto misto, cozze rosse, vino e caffè kost ons per persoon een twintigje.
Enkel het rondlopen met dat verschrikkelijke fluobandje om je pols...




Afbeelding




Dag twee in Caorle is zo goed als een kopie van de vorige.
Er zijn van die dagen dat niets hoeft buiten eten en drinken.
Nog eens fietsen, schaduw zoeken, nog een drankje bestellen, genieten van de omgeving.
Ik voel mij als een vis in het water.
Er loopt niet veel mis in het land van mijn moedertaal, zo chauvinistisch ben ik wel.
De dag is zelfs meer dan geslaagd als ik een Guzzi expo mag bezichtigen, gratis aangeboden door de Ufficio del Turismo van Caorle, prego!



Afbeelding



Punta Sabbioni en een valpartij. Scusi!



Onze basis ligt bij Al Bateo, een goed uitgeruste camperplaats gelegen in de lagune Lido di Jesolo.
Hier willen we ook in de omgeving wat fietsen, vanzelfsprekend Venetië nog eens aandoen en een van de eilanden...Burano? Murano?
We zien wel van dag tot dag, we hebben hier drie dagen te spenderen.



Afbeelding


Dat vertaald zich in het inwinnen van info, zoeken de gunstigste prijzen en de voor ons makkelijkste uren om optimaal van een uitstap te kunnen genieten.
Uiteindelijk is het een Ticket Vaporetto geworden geldig voor 48 h naar eender welke bestemmingen.
De eerste dag als gewoonlijk een verkenning van de omgeving en fietstocht tot Lio Piccolo.
Voor zover je niet aangereden wordt door een fietser die van zijn route afwijkt en frontaal tegen Liliane knalt.
Vele scusi's verder en twee geschrokken fietsers, aan een kant Liliane die ge-luk-kig niets gebroken heeft, een ongehavende fiets en aan de andere kant ik een beetje boos!
Ik koop niets met scusi!!! Ge-woon-op-let-ten!!!



Afbeelding



Terug naar de fietstocht...
Daarvoor nemen we het fietspad voorbij de halte van de vaporetti tot aan het Saccagnakanaal, steken de brug over en bij Treporti voorbij de Chiesa di Santa Maria della Neve zitten we midden in de natuur.
Eilandjes, bewerkte stukjes land, enkele vissershuisjes en proeven een zilte geur en smaak tijdens het fietsen door dit stukje ongerepte lagune voor zover wij daar iets van kennen.
We spotten roze flamingo's , de andere vogelsoorten geven we een onbestaande naam en hebben dorst...



Afbeelding



Daartegen kan je iets doen bij Notturno een kleine zaak aan het einde van het fietspad bij Lio Piccolo.
Een cicchetteria noemen ze dat hier, een bar met de mogelijkheid om beperkte schotels te bestellen, zeg maar een kleine snackbar.
De tegenhanger van de Spaanse tapas bar om een kleine vergelijking te maken.
Het decor! Weten dat niet ver hiervandaan op een steenworp de bekendste stad te wereld ligt, de hele wereld op het San Marcoplein staat te zweten, wat een gevoel!



Afbeelding



Lever op de kaart! Dag 2 aan de lagune, we blijven vallen.



Waar vindt je dat, lever?
In Venetië bij Ristorante Cherubino.
Maar daarvoor zijn we, nog maar eens, een valpartij en een kapotte bril verder...



Afbeelding



Gelukkig zonder erg.
Net voor het inschepen struikel en val ik door toedoen van een of andere klunzige toerist als een zak aardappelen op de grond.
Op mijn leeftijd is vallen niet meer zo aangenaam als vroeger.
We worden geambeteerd door een haastige Italiaan die niet netjes in de braaf wachtende rij toeristen wilde aanschuiven en het woord permesso gebruikt om voor te steken!
Permesso en scusi wil ik niet horen! eventjes niet!
Mijn bril viel uit elkaar niet ver van het mooiste plein ter wereld, nu zonder duiven, het San Marcoplein!
Een vriendelijke behulpzame opticien repareerde mijn bril gratis voor niets en na een goedkope, naar Venetiaanse normen, aperitief vonden we in een van de steegjes een restaurantje dat de specialiteit van de stad op de kaart had.
Fegato alla Veneziana met daarbij de onmisbare polenta!
Als toemaatje wegens het lange wachten, de bereiding van het gerecht vergt enige tijd, een fles grappa op tafel.
Af en toe moet je geluk hebben en geduld, vergeten zijn de valpartijen en de stukken, het leven ziet er terug kleurig uit.



Afbeelding



Afbeelding



Aangezien Venetië euh... Venetië is, laat ik nu gewoon de beelden voor zich spreken.
Gondola en Rialto herkenbaar voor iedereen vermoed ik. De drukte? Ach, dat viel best mee net zoals de rekening van Cherubino.



Afbeelding



Over kleuren gesproken. Eenenvijftig tinten.



Afbeelding



Een verklaring dat de gevels van de huizen in Burano zo kleurig zijn, is dat de geschilderde huis van de visser tijdens de mist beter zichtbaar zou zijn na het lange vissen.
En wij geloven dat?
Er zijn nog andere versies maar dat maakt dus niet zo veel uit, misschien was er ook een korting op de verfafdeling in een of andere "fai da te", een overschotje uit een verfpot bestemd voor een bootje en een weddenschap verder?
Wie weet... je wandelt hier letterlijk door een regenboog.
Geel, groen, roze, blauw, alle pasteltinten en in alle toongradaties.
Een blauwe gekleurde huis had zelfs een opschrift of de gevel staan.
Casa blu! Alsof je dat niet zou zien in de mist.



Afbeelding



Zelfs het beddengoed is assorti!
Alle gekheid op een stokje, Burano is niet groot, je wandelt op dit gekleurd eilandje meerdere keren rond en na de honderdzesendertigste gekleurde gevel begin je je toch af te vragen wat je gaat eten, en waar?
Dit wordt overlegt op een terrasje met een apero voor onze neus.
Reviews worden gelezen en naar waarheid bemonsterd.
Dingen als nooit meer, de pasta was niet te eten, te duur zonder enige uitleg filteren we weg alsook locals komen hier eten...
Locals eten thuis!
Bij de Gatto Nero geraak je niet binnen, je zou daar de beste risotto ter wereld, van heinde en ver kunnen eten, jarenlang bereid door de nonna...
Kan niet hé...nonna's leven nooit zo lang dat je decennia lang risotto op dezelfde wijze klaargemaakt kan eten.
Ik geef toe, mijn portemonnee is te licht voor deze Michelinzaak, ' t is pure ontgoocheling.



Afbeelding



Trattoria Pizzeria Caffe' Vecio gelegen in de Via Baldassare Galuppi werd gekozen puur uit instinct en de wetenschap dat als we nog een tien minuten zouden twijfelen alle tafeltjes bezet zouden zijn door de hongerige burger of pizzaslice etende Amerikaanse toerist.
Baccalà alle vicentina op de kaart en nette tafellinnen gaven uiteindelijk de doorslag.
Het was begot nog lekker en betaalbaar, niet gekloot!



Afbeelding



Acclimatiseren in Lazise.



We laveren door de drukte, kijken zelfs of we op een zondag zouden aankomen en zelfs überhaupt voor of na het weekend.
Allemaal factoren dat we zorgvuldig wikken en wegen.
Maandag aankomen op de Campeggio Comunale te Lazise geeft je de mogelijkheid om te kiezen uit verschillende staanplaatsen.
De Duitser is al vertrokken 's vrijdags, de Oostenrijker vertrekt zaterdag, de Italiaan komt voor het drukke weekend toe en vertrekt zo laat mogelijk naar huis.
Wij?
Wij komen toe op een maandag, het liefst net tegen de middag!
De meesten zijn dan vertrokken, zelfs de dagtoeristen.
Op de 65, niet ver van het sanitair met de noodzakelijke boom om een wasdraad te kunnen spannen.



Afbeelding



Lazise is door de jaren heen een vaste bijna laatste halte geworden voor ons.
Een vaste ritueel is La Piazzetta aandoen, een favoriete bar net buiten de drukte, een pizza eten bij Baffo en een ijsje uit het vuistje.
Simpel, meer moet dat niet zijn. Gewoon gewoon doen.
Om maar te zeggen dat we ons in Lazise thuis voelen.



Afbeelding



Vandaag verjaar ik, de dag dat de zomer begint en dat voel ik.
Op de vraag van Liliane wat ik graag zou willen doen die dag antwoord ik " Niets, niets speciaals!"
Die dag deden we een slenterwandeling, een korte fietstocht richting Peschiera, een terrasje, weinig of niets zelfs geen intieme dingen.



Afbeelding



Eens vrijstaan.



Hier in Sterzing is het frisser dan in Vipiteno al is dat dezelfde stad.
In het Duits klinkt het noordelijker en frisser dan het is.
Een stadje net beneden aan de voet van de Brenner, tweetalig.
Een parking met gedoogplaatsen voor camperaars bij de supermarkt Eurospar.
Te fris en ongepast om luifel en stoelen te etaleren.
Een heel verschil met de vorige plaatsen maar het uitzicht als je de auto's en het winkelcentrum wegdenkt is het hier wel mooi.
Nauwlettend maken we een winkellijstje:

Nardini barrique,
grappa alla ruta,
baccalà in blik,
polenta, pasta, brood,
koffie,
rood, wit, bier...water

wat dingetjes uit de gastronomiestand...njammie. Zelfs Duvel, Karmeliet en Choufffe indien gewenst.
We koken niet, staan gratis en worden slapend rijk...tot de prijs aan de kassa...niet rijk en zeker niet slapend, meteen wakker ha ha!



Afbeelding


Een kort bezoekje aan het kleine centrum brengt ons tot ergens aan een uitnodigend terrasje.
Weiswein/bianco trocken und ein rotwein/rosso.
Traminer van de streek en een Lagrein, we zakken onderuit in de zetels en bespreken het verdere verloop van de reis, er staat nog niets vast enkel vage plannen maar nu even intens van de laatste Italiaanse uurtjes genieten, oder genießen?
Er vallen zelfs enkele druppeltjes.
Voor de eerste keer sinds lang daalt s' nachts de temperatuur onder de 15°, enkel de bovenluiken blijven open en slapen onder de lakens.
Een verademing.



Afbeelding



25-26/6 Bij König Ludwig te Füssen.



Afbeelding



Het einde van ons vrijheid als er nog veel campers bijkomen.
Corona?
Al die reclame rond de camper? Gaan en staan waar je maar wilt?
Cocoonen in je eigen bubbel?
Van de voet van de Fernpass tot aan Fussen ging het tergend traag vooruit, we stonden niet stil maar als je je knoppeke niet omdraait in je hoofd is het stressen!
Zo-veel-campers!
Amper drie plaatsjes vrij op de camperplaats...nu hebben we er maar een nodig, even later toekomen en was alles complet, completo, full.
Nog een strategie van ons dat goed gewerkt heeft, vroeg uit de veren en liefst vertrekken voor 9h!




Afbeelding



Twee dagen Füssen betekend voor ons twee dagen fietsplezier en relaxen aan de Forggensee.
Tussen de 35 a 40 km fietsen afhankelijk welke kasteel je nog extra meepikt.
Sinds toen we nog nat achter ons oren waren kwamen we al in de streek, indertijd toen je enkel via telegram kon melden dat " alles is goed, aangekomen, groetjes "
We verbleven in het Hirschhotel en kochten souvenirs zoals een bierpul met tinnen deksel.
Het hotel bestaat nog en ziet er zelfs aantrekkelijk uit, de bierpullen worden nog steeds in alle maten en kleuren verkocht.




Afbeelding



Nog eens een kort bezoek aan de Altstadt, een biertje bij het Gasthaus und Brauhaus Krone aan de Schansgasse voor de gemütlichkeit en als tijdverdrijf een rondje Hopfen am See, goed voor een kleine 10km fietsplezier en een mooi panorama.
Een laatste wasbeurt en gezamenlijk de was plooien om de dag te eindigen in Füssen.



Afbeelding



Blumen zum selber schneiden.



Afbeelding



Nog een geliefde plaats van ons is Überlingen aan de Bodensee.
We doen nu voor de terugkeer enkel de vertrouwde plaatsen aan, geen gedoe meer om nog eens een onbekende stad te zoeken.
Tussen hier en thuis hebben we ze allemaal wel gehad en gezien.
Het voordeel om hier te komen staan?
De gratis shuttlebus naar de aantrekkelijk zuiders aandoende stad aan de Bodensee.
En de bloemenpracht!
Er is zelfs een bloemenweide naast de camperplaats vlakbij de Edeka.
Zonnebloemen.
We maken er gretig gebruik van.
"De gladiolen zijn nog niet in bloei" bemerk ik Liliane.
"Es ist noch zu früh für..." komt er iemand tussen mit ein corrigierende fingertje.
"In België blühen sie schön" zeg ik prompt gepikeerd, het kwam eruit zonder na te denken.



Afbeelding


Er is veel animo aan de kade en de Seepromenade, de terrasjes zijn volzet, bootjes en overzetten varen af en aan wij pikken als gewoonlijk ein rotwein und ein weiswein trocken mee aan de Markthalle.
We kopen een souvenirtje voor een mijnwerkersmuseum van een kennis.
Een tasje met het opschrift Kumpel en nog wat...iets met stoer of hartelijk, 'k weet het niet meer. Het pronkt ondertussen nu wel tussen andere parafernalia.
Eten een viske en wandelen verder naar het stadspark.
Daar zie je planten en bloemen in alle geuren en kleuren...



Afbeelding



Afbeelding



Afbeelding



Colmar.



Op routine daar we Colmar kennen.
Wat nieuw is zijn de extra 70 plaatsen die ondertussen al operationeel zijn net naast de camperplaats gelegen aan de haven van Colmar.



Afbeelding



Gekend als Petite Venise en meer dan enkel dat, Eifel? Flammekuechen en ooievaars?
We amuseren ons geweldig, ontmoeten er een joviale Yokshireman die de kwaliteit van een Belgisch biertje ondertussen geweldig apprecieert en maken een facebookvriendschap.
Zo gaat het tegenwoordig, socializen, vluchtig netwerken.
Wie weet als we ooit in Yorkshire komen dan...



Afbeelding


De kasseien in het centrum van Colmar spelen mij parten, ik heb dikke voeten en geef het wandelen op ter hoogte van L' Ancienne Douane.
Eventjes uitrusten bij een Gewürtztraminer, verbouwd in de streek en in het noorden van Italië onder andere.
Traminer? Termeno, het stadje in noord-Italië? Wie weet, levensvragen...
Een zeer lekkere en aromatische wijn, althans toen wij er zaten die donderdag.
Ik vermoed dat het uitrusten in dat gezellig hoekje, kijken naar andere toeristen, het zonnetje, het nog net nuchter zijn de zaken rooskleuriger en lekkerder maakten dan ze waren.
Goed wijntje!
Geen zin om verder te gaan en honger hebben.
Een flammekuechen dan maar, elk een verschillend smaakje om te proeven van elkaar...figuurlijk en letterlijk!



Afbeelding



Een vat, een vat, een vat!



Het grootste vat ter wereld ligt in Bad Dürkheim, het grootste wijnfeest ter wereld gaat door op de Wurstmarkt aan de Deutsche Weinstraße.
Ja-ha, daar kan je mij dus mee verleiden.
Gradierwerken of zoutwanden uiteraard, dingen die je leven als toerist interessant maken.
We staan hier letterlijk tussen wijngaarden, uitgestrekte wijnvelden zover het oog reikt.



Afbeelding


"Liliane, gaan we Moezelen de laatste dagen die ons resten?"
"Een flesje Rivaner Fra?"
"...euh...waarom niet!"


EINDE.

bedankt voor het lezen
Liliane en Franco Gasparella.

_________________
Forumtips klik hier


Omhoog
 Profiel  
 
WAARSCHUWING

Deze thread heeft 7 replies

Je moet een geregistreerde gebruiker en/of ingelogd zijn om verdere reacties te lezen.


Registratie is eenvoudig en automatisch
Omhoog
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 8 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: kristel, Peter G


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Ga naar:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
phpBB.nl Vertaling